EEN DAG UIT HET LEVEN VAN EEN CHRISTEN

Pastor W. Boerkamp O Carm

 

5-Door het jaar –B
Marcus 1,29-39
+website: www.bewustchristen.nl -2009-spirituele overweging-w.boerkamp o.carm.-groen

We maken vandaag een dag mee uit het leven van Jezus.
Op een zo’n dag te Kafarnaum gebeurt er heel veel tegelijk
en wel in een vaste schijf van vier zoals bij een dieetmaaltijd.
In die ene dag en nacht van 24 uur wordt er geleerd,
gebeden en geheeld, gelezen, nagedacht, gepland
en mensen worden bezocht en zelfs genezen.
Wat er op een zo´n dag gebeurt heeft te maken met het dagritme,
de dagorde en levensvorm (regula vitae) van een christen.

De zondag staat in het midden waar alles om draait.
Dat is geen rustdag om s´maandags nog harder
te kunnen werken en nog meer winst te kunnen maken.
Integendeel, de zondag vormt het midden van de week.
Wij werken in de week om op de zevende (zon)dag God te prijzen
Ons zwoegen op aarde als dagloner mondt uit in
de rust van God (vgl. 1e lezing:Job 7,1-4.6-7)
Daarom gaan we s’zondags naar de kerk.
Om geestelijk heil en lichamelijke en psychische genezing te vinden .
Zijn wij dan ziek? Ja vaak wel en dat komt omdat we dan
ons zelf in het middelpunt zetten en in plaats van God.

Na zijn doopsel gaat Jezus op weg om te verkondigen
boze geesten uit te drijven en zieken te genezen.
Volgens gewoonte van zijn volk gaat Jezus op sabbat,
-de zondag van de Joden- eerst naar de kerk.
Hij weet dat Hij kontact moet houden
met de bron van God in hemzelf, anders houdt hij het niet vol.
Direct uit de kerk brengt hij zijn godsdienst ook in praktijk.
Hij gaat op bezoek om de schoonmoeder van Petrus te genezen.
Hij laat de dag komen zoals die komt en hij zegt niet:
Pluk de dag en haal er uit wat er inzit totdat je er bij neervalt als Job.
Hij laat zich leiden door wat zich aandient en wordt zo niet overspannen,
dankzij die voortdurende verbondenheid met God in hem zelf.
De eerste leerlingen die hij net heeft gekregen lopen stage bij hem.
Aandacht voor zieken en een hand vasthouden maakt gezond.
Een hagiotherapie in een healingroom aan huis met liefde als medicijn.

Een dag uit het leven van een christen
Dat alles hoort ook in een dag uit het leven van een christen.
Ga je wel eens op bezoek bij iemand in de buurt, een zieke,
alleen staande of alleenwonende of bij welk verlies dan ook.
Iets doen voor het evangelie om er zelf ook deel aan te krijgen
zegt Paulus vandaag in de tweede lezing (IKor.9,16-19.22-23)
Dat is ook heel gezond voor zogenaamde gezonde mensen zelf.
Dat relativeert veel waar je jezelf persoonlijk druk om maakt.
Zieken hebben dus een eigen roeping in onze geloofsgemeenschap.
Pas aan het eind van de sabbat na zonsondergang durven ze
allemaal te komen en het wordt Jezus te veel.
Hij wil zelf niet in het middelpint staan en wil geen sensatie.

We moeten dus de onderscheiding der geesten leren beoefenen.
Daarom staat Jezus s’morgens vroeg op.
Nog voordat het licht wordt gaat hij naar buiten
naar een eenzame plaats om te bidden.
Zonder bidden houd je het niet vol. Biddend in het leven staan.
Dat is met aandacht, verwondering en eerbied in het leven staan,
waakzaam leven, bedacht zijn op God, hoe die zich voor doet.
En God is altijd weer anders en nieuw
in alle situaties en omstandigheden, die je meemaakt.
Elke dag even mediteren, stil zijn en je onthaasten.
God ontzorgt beter dan al die verzekeringspolissen.
Laat de dag voortkomen uit de nacht .
Zo komt ook God elke dag in Jezus aan het licht.
Vandaag weet je nog niet wie Jezus werkelijk is.
We mogen nog niet denken dat we dat al weten.
In de stilte van de nacht kom je het meest dicht bij je zelf,
bij wie je bent en bij wat je drijft in God en in Jezus.
S´morgens op de grens van dag en nacht en waar je dan
het eerste aan denkt, dat ben je zelf ten diepste: Dat houd je bezig.
S´morgens is alles bezonken en helder: Bij Jezus is dat God.
Dan kun je dus ook het meest zuiver in kontact komen met God.

Iedereen is op zoek en heeft God nodig, maar hoe?
Soms heb je net als Jezus het gevoel
dat iedereen jou zoekt en nodig heeft, zoals vandaag bij Jezus.
Wij herkennen dat gevoel, maar dat is maar betrekkelijk.
Als je daarentegen het kontact met God verliest
dan ben je nog veel verder van huis.
Daarom moet je elke dag even die schijf van het
geestelijk dieet van vier in de gaten houden:
Zo is het goed om elke dag iets doen met je hoofd
zoals bij voorbeeld geestelijke lezing of luistermuziek.
Vervolgens is het goed elke dag iets doen met je hart
zoals bidden en mediteren.
Daarnaast is het goed elke dag iets doen van lichaamswerk
om het contact met de aarde te bewaren en geaard te blijven,
zoals werken in de tuin, op je fiets naar het werk en wandelen
Tenslotte als vierde van de geestelijke dieetschijf
even naar buiten gaan om andere mensen te ontmoeten
en even aan de praat raken om ook geestelijk te luchten.
Dat alles hoort bij een dagje Kafarnaum,
een dag uit het leven van Jezus, een dag uit het leven van een christen.
Mogen wij ook die geestelijke schijf van vier in de gaten houden.
om de nodige balans en evenwicht in ons leven te bewaren