19- door het jaar-A
Matteus 14,22-33
+website-
www.bewustchristen.nl
-2008-spirituele overweging-w.boerkamp o.carm.-groen
Soms wordt het je te veel in het leven.
Je denkt bij jezelf, God, laat me nu maar dood gaan,
want ik ben niet beter dan mijn voorouders.
Je zou het liefste gaan slapen en nooit meer wakker worden.
Echter niet in de storm van het leven, niet in de aardbeving
en ook niet in het vuur verschijnt God, maar in het suizen
van een zachte bries, zoals de profeet Elia vandaag ervaart.
(IKon.19, 9a.11-13a) Ook Paulus spreekt over de smartelijke
scheiding, die er is tussen onze broeders en Christus
(IRom.9,1-5)
Jezus vindt God in de stilte van de avond als Hij alleen is
Na de een drukke dag van de wonderbaarlijke
broodvermenigvuldiging
Jezus zendt het volk naar huis en de leerlingen gaan per
boot naar de overkant.
Jezus zelf gaat de berg op om in afzondering te bidden.
Hij is daar in zijn eentje om tot rust en harmonie te komen.
Hij oriënteert zich op God de Vader, die de chaos beheerst.
De boot van de apostelen raakt verzeild in een hevige storm
op het meer.
Zee en water symboliseren de duistere en chaotische krachten.
Daarom komt Jezus te voet over het water naar de apostelen
toe.
Weest gerust! Ik ben het, vreest niet, ik ben geen spook!
Petrus vindt Jezus-als-Zoon-van-God lopend over het water
De apostel Petrus roept Jezus aan en wandelt op uitnodiging
van Jezus over het water en gaat na de storm op het meer
de verrezen Heer Jezus tegemoet: Heer red mij,
Jezus steekt zijn hand uit naar hem en zegt:
Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?
Petrus is een typische leerling van geloof en twijfel.
Als Jezus eenmaal aan boord is gaat de wind liggen.
Waarlijk, Gij zijt de Zoon van God, die niet in de storm is,
maar in de stilte van een zachte bries, net als bij Elia.
Ook wij laten ons inspireren door Jezus van Nazareth,
Maar we moeten toch zelf onze weg door het leven gaan
zonder zijn zichtbare en tastbare aanwezigheid.
We zouden het graag voelen dat Hij er bij was.
Ook wij zijn echter gedwongen het zonder te doen.
Maar het leven is lang niet altijd een pretje.
Soms werk je te pletter zonder dat het iets uithaalt.
En dan Baal je net als Elia en zou je je het liefst
opsluiten
in een grot, zodat niemand je meer kan vinden.
Een andere keer probeer je goed te leven
en geen gekke dingen te doen en toch zit het je niet
allemaal mee.
Net als Elia geef je er de brui aan en je ziel komt als het
ware
in de diepe nacht terecht: nacht van de ziel (Joh.v K)
Het water staat je aan de lippen en je bent doodsbenauwd.
En juist dan komt Jezus naar je toe, zoals bij Petrus
en zoekt God je op zoals bij Elia in de grot.
Juist als de nood het hoogste is, dan is de redding nabij….
Tenminste, als we onze handen uitstrekken en ons laten
redden,
want je moet wel naar buiten treden net als Elia
en je zelf niet opsluiten in je eigen problemen.
Kom, zegt Jezus tegen Petrus en ik geef je de genade en de
kracht
om als het ware over het water naar me toe te lopen.
En het lukt ook nog, behalve als hij bang wordt
dan zakt hij weer, juist daar gaat het vandaag om.
Je moet zelf wel roepen: Wees-er of Red-mij!
Op datzelfde moment ontstaat er bewustzijn van wat wezenlijk
is.
Op hetzelfde moment openen zich wegen en waarden,
waarop wij ons kunnen richten en waarmee wij ons zelf
ontworstelen aan krachten, die ons de diepte intrekken.
In je roepen naar God kun je de redding van God al ervaren
en juist in de stilte van de concentratie kun je al
verhoring en de rustgevende kracht ontvangen.
Vaak wordt je pas achteraf gewaar dat het zo werkt.
God komt in het suizen van de zachte bries pas voorbij aan
Elia
en pas als Jezus eenmaal bij Petrus in de boot zit gaat de
stormwind liggen.
Stilte is samengebalde kracht.
Stilte beukt jezelf tot wat wezenlijk is in je leven.
Wie zijn klacht uitschreeuwt kan uit angst en doem
even worden weg getild naar een plek waar luwte is
en waar dat ene woord van God te horen is:
Kom…Kom naar me toe, die tot je spreekt in de stem van het
leven.
Juist in de angstschreeuw vanuit de stilte is er een weg ten
leven.
Het is de ervaring van velen in de bijbel en in de
kerkgeschiedenis,
die riepen om God, onder wat voor naam dan ook,
Tenslotte is het ook mijn en uw ervaring.
De donkere nacht brengt een nieuwe dageraad…
We hebben soms even over water gelopen, achteraf gezien dan.
Jezus is er wel bij, ook al is Hij verrezen en bij God in de
hemel.
Juist nu na Pasen kan hij er altijd en overal bij zijn,
waar mensen in nood zijn en schreeuwen naar God.
God kan je alleen vinden in rust en stilte
Je kunt God niet ervaren zolang het onrustig is in jezelf,
de storm in je woedt, je heen en weer geschud wordt.
Je kunt God pas ervaren, zodra het stil wordt, in jou, om je
heen.
Stille aandacht is een waarde die velen van ons missen,
maar die toch onmisbaar is als wij willen komen tot
de geloofsrust van de leerlingen die tenslotte getuigen:
Waarlijk, Gij zijt de Zoon van God.
|
|