+website:
www.bewustchristen.nl -2008-spirituele overweging –w.boerkamp
o.carm.-groen
Kom nu eens zelf mee naar een eenzame plaats
Dat zegt Jezus vandaag in het evangelie.
Dan kun je mij verslag uitbrengen over alles
wat jullie gezegd en gedaan en geleerd hebben aan anderen.
Het wordt tijd om geestelijk weer bij je bron te komen
en om aandacht te besteden aan God in jezelf.
Jezus is niet alleen rabbi, leraar en herder
maar hier toont hij zich ook als een coach,
die zijn groep van elf apostelen voorbereidt op hun toekomstige
opdracht.
Hij stuurt zijn leerlingen er op uit om werkervaring op te doen,
en daarna praat hij er met hen over als werk- en stage-begeleider
Op die manier is hij ook tegelijk de mystagoog,
die zijn leerlingen inwijdt in de geheimen van God.
Zo maakt Hij hen tot herders die werkelijk hun schapen weiden
Je moet je op tijd terugtrekken uit je werk en rust zoeken
in de eenzaamheid bij God in jezelf,je concentratie terugvinden
en weer tot de kern komen.(vgl. eerste lezing:Jer.23,1-6)
Zo doet Jezus zelf ook.Hij gaat de berg op om te bidden,
in de nacht, ‘s morgens heel vroeg alleen, in stilte
Evangelisatie aan anderen begint met jezelf bekeren
Het beste begin is zelf een heilig leven te leiden
Maar dan moet je voortdurend weer opnieuw kontact zoeken
met de bron van het evangelie en met de bron van God in jezelf.
Jezus lijkt wel een monnik die de woestijn ingaat, om God te zoeken,
maar zelden is Hij zo alleen als Hij graag zou willen,
want het hele volk gaat achter Hem aan zoals we zien in het
evangelie.
Het lukt nauwelijks of helemaal niet, want de mensen
zijn nog eerder op die eenzame plek dan hij zelf.
Hij voelt ze daar staan als schapen zonder herder.
Jezus heeft zelf een heel vertrouwde omgang met God
Hij noemt God “Mijn Vader” die in de hemel is.
De onzichtbare herder van de zielen van de mensen.
Hij wandelt en praat als het ware voortdurend met God
en alles wat hij verkondigt is vol van “Mijn Vader”.
Dat is eigenlijk de kern van zijn prediking.
Hij gedraagt zich zo ook in de omgang met mensen:
Zo weigert Hij onderscheid te maken tussen mensen en is Hij
begaan met zieken, bezetenen en mensen aan de rand van de
samenleving
Zo gaat Hij ook om met godsdienstige regels en wetten:
de zondag is er voor de mens, die er niet onderdoor mag gaan.
En daar op die eenzame plaats wijdt hij zijn leerlingen
verder in in de geheimen van het rijk Gods.
Mistagogische catechese noemen we dat met Jezus als mysticus
en mystagoog, die spreekt uit eigen ervaring met God.
Dat is ook de droom van de christen uit de 21e eeuw:
spreken vanuit de ervaring van God in je zelf.
Veel mensen in en buiten de kerk zijn zoekende.
Er zijn veel mensen die van huis uit katholiek zijn
zoals dat heet en die het bij deze constatering laten.
Vele anderen zijn daar blij mee, maar ze komen niet verder
dan de huisgenoten van het geloof en de privé-sfeer
en de eigen parochianen en ze houden het jammer genoeg
wel allemaal binnenskamers en komen niet met hun geloof naar buiten.
Ze zijn en blijven van huis uit katholiek,
maar ze zijn geen katholiek met een missie
en ze houden de schat van het geloof vaal alleen voor zichzelf.
Ze vergeten dat Jezus ons ook oproept tot Christelijke getuigenis,
omdat wij het zout der aarde en het licht der wereld zijn.
Kom nu eens zelf mee naar een eenzame plaats.
In iedere parochie kun je nu zelf het evangelie
van de komende zondag lezen in een kleine groep.
Dat is een vorm van kleine groepen-kerk, waar het bisdom over
spreekt.
Wij ontdekken in deze tijd immers weer opnieuw,
dat iedere gelovige een direct kontact heeft met de H.Geest in zich
zelf.
In Jezus hebbeen wij alleen in een geest toegang tot de Vader.
(Ef.2,13-18)
Beschouwenderwijs kan ieder zo met God samenvloeien in zich zelf.
Dat laatste noemen wij mystieke ervaring.
Als ik al die zoekers van vandaag zo eens tegenkom,
dan denk ik ook wel eens net als Jezus.
Het zijn allemaal schapen zonder herder en ze zoeken het overal
en nergens, maar ze blijven zoeken en kunnen het nergens vinden.
Het zijn vaak schapen zonder een herder.
Ze hebben die bron van God in zichzelf nog niet gevonden
en nog geen contact gemaakt met die onzichtbare herder van de zielen
en je zou er medelijden mee krijgen.
Wat mij betreft betekent dat inkeer en openheid,
nieuwe evangelisatie en omzien naar elkaar
en weer iets om elkaar geven in de samenleving en in de kerk.
Dat kan ook goed zijn voor de vitalisering van de parochie.
De voorlezer, voorzanger en voorbidder in de kerk en de koster,
maar vooral ook de gewone huisvrouw of huisman,
die geregeld b.v. een maal in de maand op een eenzame plek
eens iets anders wil horen dan de reclame in de media.
Zo kun je God tegen komen in het samen overwegen van het evangelie,
in broederschap en zusterschap, die je daarbij op doet
en in dienstbaarheid, die daarvan het gevolg is. |
|