DE KUNST VAN HET LEVEN
De leefvorm van de eerste
Christenen in de Bergrede (Mt. Hst.5-7)
Christus, de zon van de gerechtigheid en liefde was
al lang ondergegaan
Nu moeten ze Jezus volgen op zijn Weg en in zijn
voetspoor treden.
Die leefvorm hebben ze uit eigen levenservaring met
Jezus ontdekt en opgeschreven.
Hier zie je, dat het leven en de praktijk vooraf
gaat aan de leer.
Bewust Christen worden in God, net als Jezus van
Nazareth
Heel veel mensen zijn vandaag de dag op zoek naar
inspiratie voor hun persoonlijk leven.
Ze willen graag bewust christen zijn, d.w.z. meer en
anders dan alleen maar cultuurchristen.
Velen kunnen het niet meer vinden in de gewone
parochies.
Daarom gaan ze naar kloosters en andere
instellingen, zoals de religieuze bewegingen.
Vooral de nieuwste religieuze en kerkelijk
bewegingen vanaf de zestiger jaren
zijn de grootste en voornaamste vrucht van het
Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965).
Er is heel veel belangstelling voor leefregels van
oude kloosterordes en –congregaties
met hun nieuwe loten als families van geassocieerden
van mannen en vrouwen.
Die hebben al eeuwen ervaring met
lekenspiritualiteit, zoals de Karmel 800 jaar.
Ook bij ons krijgt dat vorm in een Karmelbeweging
van leken vanaf 1994 in Boxmeer.
Vooral jonge mensen maar ook ouderen die het niet
meer kunnen vinden in de kerk
vragen zich steeds meer af: Waar kan ik een
‘basisspiritualiteit’ vinden voor mijn leven?
In wezen gaat het er om eindelijk eens ‘een echte
leek’ te worden.
Durf toch eens een echte leek te worden en vraag je
af:
Wie ben ik eigenlijk, waarvan leef ik en waarvoor
leef ik.
Wat bezielt mijzelf in deze tijd en wat doe ik daar
aan?
Anders gezegd hoe kan ik een heel en gelukkig mens
worden?
Levenskunst als weg naar geluk
In de ‘Acht Zaligsprekingen’ geeft Jezus zelf de weg
aan:
Het is een gedeelte die de Bergrede wordt genoemd
En dat is de ‘leefregel’ en ‘catechismus’ van de
eerste christenen
Daarin geeft Jezus zelf de weg aan als Hij telkens
zegt:
Gelukkig als je houding zus en zo is en als je dit
en dat…doet.
Bijvoorbeeld als je met niet al te veel pretenties
in het leven staat. (=arm van geest)
Dus geluk is niet maakbaar maar een bijprodukt en
ook niet los verkrijgbaar
Het zit altijd ergens aan vast en het overkomt je
bij een bepaalde levenshouding
Het heeft temaken met ‘de kunst van het leven’.
Levenskunst, waar vind je die, waar is haar bereik?
De afgrond zegt: ‘hier in het niet’, de dood zegt: ‘
niet bij mij’.
Geluk is iets wat er bij komt in het leven.
Het is een gevolg van iets en van een bepaalde
manier in het leven staan..
Als je bij voorbeeld graag leeft dan kun je ook
gelukkig zijn.
Dat is tegelijk de grootste eer die je God kunt
brengen als je graag leeft
Christelijke levenskunst begint met een zuiver hart
als werkdoel.
Dat begint met ontzag en eerbied voor alles en
iedereen die je omgeeft:
de schepping en natuur, de medemens en daarin ontzag
hebben voor God
Op de eerste plaats voor God in jezelf, maar ook
aandacht voor God en/in de medemens.
Alleen dan kun je een heel en heilig mens worden en
een mens uit een stuk
Barmhartigheid en mildheid is de weg naar die
heiligheid en volmaaktheid is het einde.
Iedere christen is geroepen tot die heiligheid
zonder uitzondering.
Geluk komt voort uit een innerlijke houding
Het veronderstelt, dat je van binnen in harmonie
komt met jezelf
en dat je je kunt verzoenen met je eigen
levensverhaal en met je ouders.
Bij voorbeeld met wie je tot nu toe geworden bent op
oudere leeftijd.
Hoe je je ten diepste verbonden kunt voelen met God
in het binnenste van je ziel.
Dat gebeurt door de H.Geest, die in ons aanwezig is
en die daar woont en werkt
Het gaat eigenlijk om drie vragen:
-Uit welke bron leef ik eigenlijk?
Dat kun je merken aan de uitstraling van iemand.
Bij voorbeeld als iemand graag leeft en werkt en zin
heeft in het leven.
Maar soms bij kwaadheid bij voorbeeld put je ook uit
een troebele bron
En dat is ook van buiten te merken.-De tweede vraag
is:
-Hoe leef ik eigenlijk?
Dat kun je al merken aan hoe iemand jou begroet en
een hand geeft en
hoort en ziet en hoe je de schoenveters dichtmaakt.
Hoe je je van binnen voelt dat straal je ook vaak
uit naar buiten.
-De derde vraag is:
-Waartoe leef ik eigenlijk?
Christenen zijn er niet alleen om zich prettig en
wel te voelen.
We hebben ook een roeping, een missie en een zending
en men verwacht van ons ook een positieve
uitstraling in de samenleving.
Het gaat daarbij niet om grote en spectaculaire
dingen te doen,
maar om de kleine dingen te doen op grootse wijze,
zegt de kleine Theresia van Lisieux.
Vriendelijkheid en aandacht voor God en mensen die
je ontmoet.
Zo heeft geluk tenslotte te maken met de vraag uit
welke bron ik leef,
op welke manier ik leef en waar je voor gaat en
staat in je leven.
Het heeft te maken met de kunst van het leven.
Het enigste wat we kunnen doen is God niet in de weg
te staan
en geluk is niet los verkrijgbaar, want het zit
altijd ergens aan vast in je concrete leven
Geluk is het gevolg van een bepaalde levenshouding
Dat kun je ook in-oefenen door stilte en onthaasting
in te bouwen in je leven.
Blij zijn elke dag die je mag leven, je had er
immers ook niet (meer) kunnen zijn
‘Ja’ zeggen tegen wat God op een unieke wijze door
mij wil uitdrukken.
Werken aan elkaars geluk en dat van de kinderen en
kleinkinderen.
Natuurlijk blijf je dezelfde, maar je kunt wel
steeds milder en barmhartiger worden
Hopelijk kun je steeds meer een vrij mens worden
en ook meer bevrijdend gaan geloven
in plaats van de angstige geloofsbeleving van
vroeger.
De kwaliteit van leven komt steeds meer op de
voorgrond te staan
Er zijn verworvenheden die wij ons bij het ouder
worden niet meer laten afhalen
En tenslotte voelen wij ons steeds meer verbonden
met de natuur
naarmate we ouder worden.
Levenslang kun je werken aan steeds meer vertrouwen
op God en op elkaar
en je eigen gaven en talenten besteden aan elkaar en
aan je omgeving
en aan de gemeenschap op een eigen wijze die bij je
past .
Op basis van dit alles mag je ook vertrouwen hebben
in de toekomst |
|
|