13-Door het jaar-A
Matteus 10, 37-42
+website-
www.bewustchristen.nl
-2008-spirituele overweging-w.boerkamp o.carm.-groen
Wie zijn kruis niet opneemt…..
Als je christelijk geloof echt en goed is,
dan brengt het ook een zekere strijd met zich mee.
Die strijd kun je heel persoonlijk in je binnenste ervaren,
zelfs zo dat je je innerlijk als het ware verscheurd kunt
voelen.
Je kunt dat strijdbare van je geloof ook onder elkaar
ervaren
tussen mensen, in de kring van je familie, vrienden en
kennissen
en vooral ook tussen God en mensen die je beide dierbaar
zijn.
Het Christelijk geloof kan zelfs een tweespalt brengen in
jezelf
en het kan tweedracht zaaien in je familie.
Zelfs je vertrouwde persoonlijke relatie met iemand
kan daarbij op het spel komen te staan.
Denk maar niet dat het zo gemakkelijk is als je mij wilt
volgen,
zo zegt Jezus deze zondag in het evangelie.
Bij Abraham, de vader van ons geloof, begint al het loslaten
God nodigt hem uit en stelt hem voor om alles los te laten,
zijn land, eigendom, zijn familie en zelfs zijn vele afgoden.
Ook nu zijn er te veel goden in plaats van dat God er niet
meer is.
Abraham gaat de brede en gevaarlijke weg op van het leven
en Hij kan en mag alleen vertrouwen op God die toekomst
schenkt.
Ook Jezus met Gods koninkrijk vraagt om mensen
die durven breken met hun eigen heilsleer van zelfbehoud.
Hij vraagt ons het leven los te laten om het winnen.
Het gaat om mensen die helemaal op God hun vertrouwen
stellen en die zo met hun eigen land en familie durven
breken.
Ze gaan op weg naar een land en toekomst die God hen zal
wijzen.
Ze gaan door die smalle poort van de weg,
die toegang geeft tot het ware l;even. En soms kan het nodig
zijn
je ouders los te laten, je kind of je huisgenoten.
Met deze woorden uit zijn zendingsrede
zendt Jezus zijn leerlingen op weg en dus ook ons
en daarmee sluit Hij tevens de Bergrede af.
Het evangelie snijdt als het zwaard van de Geest
Het is soms hard en tegendraads
en staat soms haaks op ons eigen leven.
Alles en iedereen wordt in het evangelie immers gezien
vanuit het perspectief van het einde, de dood die alles
relativeert.
Het evangelie bekommert zich om de afloop van alle leven,
mijn eigen leven, ons leven, het leven van de mensheid,
en van heel de schepping. die betrekkelijk is als je verder
denkt.
Of je nu wijs bent of dwaas, je gaat allemaal een keer dood.
Een maal komt er een einde aan alles en gaan alle lichten
uit.
Het gaat er om dat je je bewust wordt van ingeschapen
eindigheid.
De dood, het kruis sluipt langs alle kanen ons leven binnen
of we het nu leuk vinden of niet en je komt het kruis overal
tegen.
Kijk vanuit de kruisiging van de Messias
Kijk voortaan liever vanuit God en dat je je ziel niet
verliest.
Kom los uit het rad van geboorten en succes
en maak de overgang naar een nieuw en vrij leven.
Vind jezelf terug in Gods oneindige bramhartigheid
en win het leven in God………. (Vgl. Rom.6,3-4.8-11)
Het gaat er vandaag om wat uiteindelijk ten diepste je leven
bepaalt.
Wat bepaalt, als het er op aan komt, telkens de keuze die je
maakt.
-Is dat je bankrekening, je huis of je auto,
om maar iets simpels te noemen.
Dat is dan ook tegelijk je God of liever gezegd je afgod.
-Is dat je familie of zelfs de vaste of getrouwde relatie
die je hebt.
Dan is dat ook je God.
-Kies je in alle situaties uiteindelijk eerst voor jezelf,
dan is dat ook je god.
Soms kan het evangelie je heel dicht op de huid komen.
Het gaat er maar om in hoeverre je dan
juist op die kritieke momenten
jezelf, je gezin, familie of relatie voor laat gaan.
Je hebt zelfs mensen die zeggen: mijn gezin gaat altijd
eerst voor.
Het is nog maar de vraag
of dat in elke situatie wel zo christelijk is doordacht.
Natuurlijk hoeft iemand van wie je houdt geen concurrent van
God te zijn.
Maar wel gaat het er om wat in je leven op de eerste plaats
komt.
Is dat God zelf, die in de nood van de ander een beroep op
je kan doen?
Of bepaal je dat zelf en maak je zo je eigen God.
Wie een profeet opneemt krijgt ook het loon daarvan
Ga zelf zuiver in de boodschap staan
en wil jezelf niet veilig stellen door op kritieke momenten
voorrang te geven aan je familierelaties.
Het gaat om wie door jullie heen kijken naar de Vader in de
hemel
en je moet ingaan op mensen die namens God op jullie afkomen.
Wie de ander aanvaardt als een profeet neemt Jezus op
en daarmee neem je tegelijk God op in je leven.
Wie een deugdzaam en rechtvaardig mens opneemt
kan zo ook iets van hem of haar leren en krijgt zo ook het
loon.
Al geef je maar een beker koud water aan de kleinste onder
ons,
het loon zal je niet ontgaan.( Vgl.II Kon.4,8-11.14-16a)
Bidden wij God, dat wij mogen leren
om steeds meer inclusief te denken en te leven
vanuit de onvoorwaardelijke liefde van God.
Dat wij zo dagelijks ons kruis opnemen.
Wij hoeven het kruis niet te zoeken, want het dient zich
op ieder moment van de dag altijd en overal als vanzelf aan.