Matteus 16,13-20
+website:
www.bewustchristen.nl -2008-spirituele
overweging-w.boerkamp o.carm.-groen
Het wordt je van binnenuit gegeven.
Dat zien we vandaag weer bij de belijdenis van Petrus.
Niet vlees en bloed hebben jou geopenbaard wie ik ben,
maar mijn Vader die in de hemel is, zegt Jezus.
De menselijke geest is ongelofelijk en ons bewustzijn is
oneindig.
Mijn bewustzijn, mijn bewegen, mijn bestaan is ook buiten
mij zelf.
Wij dragen het eeuwig leven hier en nu al in ons.
Zo kun je God op het spoor komen en ontdekken wie je zelf
bent.
Vanuit die ervaring van God in jezelf moet en kun je spreken
en in dialoog gaan met de (A)ander,
zoals God zich ook sprekend openbaart in Jezus.
Jezus als grondmodel voor geloofscommunicatie
Wat ik geloof daar heeft een ander alles mee te maken
en kan de ander inspireren. Dat mag niet achter de voordeur
blijven,
want geloven is geen privé-zaak.Bovendien is spreken vanuit
God in jezelf
is nog iets anders dan vrijblijvend praten over God, dat
niet aan je huid komt.
Die geloofscommunicatie is wezenlijk voor onze
openbaringsgodsdienst.
Anders was er ook nooit een kerk van de grond gekomen
en hadden wij hier en nu zelfs niet bij elkaar gezeten.
Je kunt je aan elkaar spiegelen, dat doet Jezus vandaag zelf
ook.
Hij is het grondmodel om te ontdekken wie je zelf bent
en wie Jezus in je omgeving en voor jou persoonlijk is.
Eerst vraagt hij heel indirect wat de mensen van Hem denken
en daarna vraagt hij het heel direct aan zijn leerlingen.
Iedereen die op deze wereld geboren wordt zal in zijn of
haar leven
een keer antwoord moeten geven op die vraag:
Wie zeg jij dat Ik, Jezus, ben?
Jongeren bij wie het Christelijk leven nog vaste vorm moet
krijgen,
die voelen dit nog het meest oorspronkelijk aan.
Ze spiegelen zich aan elkaar en ontdekken langzaam wie ze
zelf zijn.
Wie, Wat, Waar, Wanneer en Hoe God iets voor hen betekent.
en ook welke rol Jezus en de H.Geest in dat geloofsproces
spelen.
En tenslotte ook wat de functie van het Volks Gods als kerk
daarin is,
inclusief de paus met alle bisschoppen, priesters en diakens
en pastores.
Juist bij jongeren kan dat geloofsgesprek hun sprakeloosheid
doorbreken.
De eerste nieuwe generatie twintigers en dertigers van nu.
Ze worden lekker nergens meer door gehinderd wat betreft
hun christelijk geloof en kunnen voor ouderen weer model
staan.
Zij zijn wereldwijd in beweging en heel open, oorspronkelijk,
authentiek, en zoeken soms zelfs radicaal naar diepgang in
hun leven.
Ze willen zich persoonlijk verdiepen in het geloven
en eerlijk kunnen praten inzake God, geloven en kerk.
Van die geloofscommunicatie kunnen wij ouderen leren.
Juist het evangelie van deze zondag sluit daar naadloos op
aan.
Wie zeggen de mensen en wie zeg jij dat Ik, Jezus, ben?
Mens worden en christen worden kun je alleen in relatie
en in gesprek met de ander die op je weg komt.
Dat begint al heel vroeg in het gezin waarin je als kind
opgroeit.
Ouders zijn zelf de eerste spiegels en catecheten van het
kind.
Op school komt die vraag wat meer systematisch aan de orde
en in de parochie krijgen alle leden daar op bepaalde tijd
mee te maken.
Wederzijdse dialogische uitwisseling van geloven is
wezenlijk
willen mensen überhaupt tot christelijk geloven komen.
In zo’n gesprek wordt ik juist gevormd en voortdurend
omgevormd.
Daarin gebeurt openbaring en wordt ik geopenbaard aan mezelf.
Wij zijn immers een openbaringsgodsdienst.
God heeft zich uitgesproken in Jezus en wij als kerk
moeten ons ook uitspeken ten opzichte van elkaar en naar
buiten toe.
Wat niet uitgesproken wordt en niet tot belijdenis komt
dat bestaat ook niet, zo zou je kunnen zeggen.
Dus wie nergens aan mee doet in de plaatselijke parochie,
diens geloof gaat van lieverlede dood en kan niet meer
groeien,
want cultivering en oefening is wezenlijk in de godsdienst.
Jij bent de Messias, de Zoon van de levende God
Ook Jezus zelf krijgt in zijn leven pas gaandeweg
en in gesprek met anderen die hij ontmoet zicht op zichzelf.
Wij denken soms dat Jezus alles van te voren al wist,
maar ook Hijzelf heeft geworsteld met de vraag:
Wie ben ik? Waarvan en waarvoor leef ik uiteindelijk?
Wie of wat bezielt mij zelf in deze overgangstijd?
Al levend en in relatie met anderen die een beroep
op Hem doen komt Hij daar gaandeweg achter.
Zoals ook Petrus die vandaag als eerste naar buiten brengt,
dat Jezus de Zoon is van de Levende God.
Dat is diezelfde mens die Jezus eerst drie maal heeft
verraden
Dat gegeven moge ons moed geven.
Natuurlijk heeft hij het antwoord niet alleen van zichzelf,
maar van de H.Geest die na Pasen werkzaam is in ieder mens
Ieder die Jezus belijdt als de Zoon Gods sticht kerk.
Kerk dat ben je zelf als je God, geloven en kerk
ter sprake brengt als een sleutelfiguur.(Vgl. Jes.22,19-23)
Die Petrus-tekst van vandaag gaat niet alleen over de paus,
maar in de grond over alle gelovigen en dus over jezelf die
dit leest.
Iedereen die zijn of haar mond open doet en belijdt dat
Jezus de Heer is,
die is een stukje vaste steen of rotsblok (Petrus,Petra)
en daar kun je een kerk mee opbouwen en zo elkaars geloof
verdiepen.
Die krijgt ook een stukje van die sleutel van het Rijk Gods
in handen,
en die werkt bindend tot zelfs in de hemel toe, zoals ook
omgekeerd.
Dat alles is ondoorgrondelijk, zoals Paulus vandaag zegt
(Rom.11,33-36)
|
|