3-Door het jaar-A
Mat. 4,12-23
+website:
www.bewustchristen.nl -2008-spirituele
overweging-w.boerkamp o.carm -groen
Het einde van Johannes de Doper als voorloper
Dat is tegelijk het begin van Jezus als de gezondene.
In het doopsel voelt Jezus zich door God uit de hemel
bevestigd
in zijn roeping en daarna is hij net als het Joodse volk
in de woestijn van het leven 40 dagen op de proef gesteld.
Vandaag treedt hij in de openbaarheid.
Net als de Wijzen en als Jozef en Maria moet echter ook
Jezus uitwijken.
Hij gaat naar Galilea in het grensgebied van Zabulon en
Naftali
en Hij gaat wonen aan de oever van het meer in Kapharnaum.
Hij zal het lijden niet uit de weg gaan,
maar je hoeft het lijden ook niet op te zoeken.
Een volk op weg in het donker ziet een groot licht
(Jes.8,23b-9,3)
Mede door de gevangenneming van Johannes de Doper
komt Jezus zijn eigen roeping op het spoor.
Dat gebeurt door zijn leraar Johannes de Doper in het
koninkrijk,
die voor Hem de weg van de gerechtigheid gaat.
Daarvoor moet Johannes nu de prijs betalen met onthoofding.
Het bloed van de martelaar Johannes de Doper
wordt vanaf nu zaad voor nieuwe roepingen:
de eerste leerlingen dienen zich aan: twee aan twee.
Jezus vestigt zich bij de heidenen op het platteland,
waar het zogenaamde domme volk woont dat de wet niet kent.
Hij vestigt zich in de duistere achtertuin van de toenmalige
wereld,
waar de mensen nog open staan en niet zo eigenwijs zijn
als in Jeruzalem waar ze het zogenaamd allemaal zo goed
weten
en waar Hij uiteindelijk ter dood zal worden gebracht.
Hij gaat als een zon op in de duisternis van het hoge
noorden.
Gaandeweg verovert hij de harten van de mensen,
zoals de warmte van de zon dat doet die opgaat over koud
land.
Hij neemt de rol van prediker over van Johannes de Doper
en gaat verder in zijn spoor en zegt hetzelfde:
Voor alles verkondiging van het evangelie ( IKor.
1,10-13,17)
Bekeert U, want het Koninkrijk van God is nabij.
Dit is niets nieuws en het bekent ook geen einde van de
wereld.
In die tijd was er immers al een sterke eindverwachting.
Bekering betekent: Kom nu eens in het echte leven met God.
Kom eindelijk eens uit de gevangenis van de zorg om jezelf.
Jezus doorbreekt de angstige zorg om het eigen bestaan.
Vier volgelingen geven niet alleen de helft van hun dubbele
kleding,
maar ze geven ook hun beroep en hun hele verdere leven weg
aan Jezus en zijn boodschap van het Rijk Gods.
Dat lijkt abrupt in een keer te gaan, zoals een vis uit het
water wordt opgevist.
Maar in werkelijkheid hebben ze drie jaar lang geboeid
achter Jezus aan gelopen.
Zijn boodschap blijkt meteen gemeenschapsstichtend te zijn.
Gelovig wordt je niet vanzelf. Woorden wekken, maar
voorbeelden trekken.
Ook Jezus zelf komt niet zomaar uit de lucht vallen.
Zijn ouders Maria en Jozef waren de eerste catecheten
en ze hebben voor Hem ongetwijfeld model gestaan.
Jezus begint aan de oever van het meer van Tiberias.
Dus op de scheiding van water en land,
dat verwijst naar het begin van de schepping van water en
land.
Dat wil zeggen: door de doop ontsnappen wij aan het water
van de dood en zondvloed en krijgen wij vaste grond onder de
voeten.
Jezus begint in het grensgebied bij mensen die geminacht
worden, niet in tel,
omdat ze niet van zuiver ras en komaf zijn: half Joden.
Volk van niets in de ogen van de orthodoxe Joden: Hij is
grensverleggend bezig.
Hier en nu is het rijk Gods al in jezelf aanwezig.
Mensen ervaren in Hem iets van het geheim en mysterie van
God.
Ze raken geboeid en zoals een vis wordt geboeid door het
lokaas
en zo gevangen wordt, zo slaat Jezus mensen aan de haak.
En zoals het leven van de vis abrupt wordt afgebroken bij de
vangst,
zo laten maar liefst twee broers tegelijk hun netten in de
steek.
En daarna laten nog eens twee broers zelfs hun vader in de
steek.
En eenmaal aan de haak zullen ze Jezus drie jaar volgen op
zijn weg naar Jeruzalem.
Geroepen worden is eigenlijk een heel proces.
Maar soms raak je in een keer geboeid door iemand of ervaar
je iets van God in de ander.
Maar het geroepen worden en het zoeken van de weg duurt
levenslang.
Bovendien is roeping meestal iets wat je overkomt.
Soms kies je zelf de weg en een andere keer kan die weg
die jij gekozen hebt ook jou kiezen, omdat je eenmaal op die
weg zit.
Het gaat er altijd om jezelf los te laten
Je toevertrouwen aan God bij het gaan van je levensweg.
Dat is het leven vinden door het te verliezen.
Daarbij is Jezus zelf ons grondmodel.
Wij kunnen Jezus niet precies navolgen of na-apen.
Hij is het Beeld van de onzichtbare God
Op die manier inspireert Jezus ons tot navolging.
We doen het niet alleen zelf, maar we worden ook geboeid
en getrokken door God in een bepaalde richting.
We worden ook omgevormd en we geven dus niet alleen zelf
vorm aan ons leven.
We kunnen Jezus alleen maar op onze eigen manier navolgen
en nog wel in onze eigen concrete situatie en omstandigheden
en met onze eigen talenten en mogelijkheden.
En je bent pas een volwassen christen en navolger van
Christus
als ook jij weer op jouw beurt geestelijk kinderen verwekt
voor God
in je eigen levensloop. Dat is meer dan een cultuurchristen.
Dat is bewust christen: de verborgen bron in jezelf gaat
stromen……..
|
|