GODSLIEFDE-ZELFLIEFDE-NAASTENLIEFDE

Pastor W. Boerkamp O Carm

 
30-door het jaar-A
Matteus Hst. 25,1-13
+website: www.bewustchristen.nl -2008-spirituele overweging-w.boerkamp o.carm.-groen



Waar blijft de liefde in ons leven?
Misschien denk je dat in deze tijd wel eens bij je zelf.
Het leven lijkt vaak zo chaotisch, gewelddadig en doelloos
Waarom kunnen mensen niet meer lief zijn voor elkaar.
Om nog maar te zwijgen over aanslagen en natuurrampen
En bovendien wat doet het leven-zelf ons allemaal niet aan.
Stokoude mensen willen graag sterven en jongeren gaan dood.
De meeste mensen leven niet meer vanuit de christelijke bron.
Heel veel jongeren komen zonder diploma van school.
Een heel grote groep daar van heeft zichzelf
al vaak onherstelbaar en vroegtijdig beschadigd.
Hoe kom je in zo’n tijdgeest in Godsnaam tot eenheid
van liefde in God, in jezelf en in de ander?

Wat is het voornaamste gebod in ons leven?
Bij Jezus wordt de een na de ander de mond gesnoerd.
Een wetgeleerde wil Hem toch nog een keer beproeven
met de vraag: Meester,wat is het voornaamste gebod in de Wet?
Of is het uit respect voor Jezus en om Hem uit te dagen?
Zoeken ze zelf naar een oriëntatie, houvast en zin in het leven?
Wat heeft die Joods-Christelijke Wet van de liefde te bieden?
Wat is het voornaamste in al die 613 ge-boden
en ver-boden van de Joodse godsdienst?
Eigenlijk is dat nu ook een bekende en gewone vraag,
waarop je verschillende antwoorden kunt geven.
Jezus vat alles samen met het dubbelgebod van de liefde.
Dat vervult heel de Wet, Profeten en Geschriften.

Weest goed voor allen
Zo zegt de eerste lezing vandaag uit Exodus (22,20-26)
Gedraag je zeker niet als een geldschieter die rente vraagt.
Treedt in de Navolging van Christus, zegt Paulus vandaag
en zoek met vreugde je Heil in God en in de H.Geest. (Tess.1,5c-10)
Alle mensen komen ergens vandaan en zijn ooit zelf een keer
vreemdeling geweest op deze aarde en blijven dat trouwens.
De vreemdeling mist zijn volk zoals de weduwe
haar levensgezel mist en de wees zijn ouders mist.
Dit gemis kan alleen worden goed gemaakt door deugden
van gastvrijheid, herbergzaamheid en openheid.
Alles wat jij wilt dat de mensen voor jou doen doe dat ook voor de hen.
Dat is de gulden regel in bijna alle grote godsdiensten.
Kijk met de ogen van God en neem jezelf als maatstaf.
Wie een vreemdeling opneemt
die biedt in wezen aan God zelf gastvrijheid.
De volgorde is Godsliefde-zelfliefde-naastenliefde
Houden van God, die eerst ook van jou houdt
en houden van je naaste als was het een deel van jezelf.
Godsliefde-zelfliefde en naastenliefde: In die volgorde.
Voelen dat God van mij houdt en dat ik er mag zijn van God
en vanuit dat gevoel kan ik zelf ook houden van God
met heel mijn hart ,met heel mijn ziel, met heel mijn verstand
en kan ik van mijn naaste houden als een deel van mijzelf.
Daar heb je niets van terug en daar wordt je stil van.
In onze tijd kennen wij de volgorde in de liefde niet meer.
We zijn God vergeten en zetten ons zelf op de eerste plaats
en in het centrum van ons leven in plaats van God.
Dan komt de ander -die een deel is van mij zelf- er bekaaid af.

Hoe komt ik tot die eenheid van liefde in alle drie?
Net als Jezus worden ook wij zelf vandaag op de proef gesteld.
Kunnen wij met alle twijfel in ons dit spoor van liefde volgen?
En wel in drie richtingen: God, ik zelf en de naaste?
Naastenliefde lijkt op Gods liefde en is een spiegel
waarin Gods liefde zichtbaar wordt. God die ik niet ken.
In die naastenliefde kan ik iets ontdekken van het houden van God.
Daarin leer ik God ook kennen wie en hoe Hij is.
Mijn naaste ken ik beter, omdat die op mijzelf lijkt.
En ik weet van mezelf hoe graag ik bemind wil worden
en hoe moeilijk het vaak is mijzelf te ontvangen van God zoals ik ben.
O God, ik ben er en U houdt van mij, dan mag die ander er ook zijn.
Zo werkt geloven en zo komen wij
elke zondag samen als eu-charisten en dankzeggers:
de liefde tot God, tot de naaste en tot mijzelf.
Dat lijkt allemaal op elkaar en dat helpt ons begrijpen hoe liefde
gewoon gebeurt in het dagelijks leven van mensen van dag tot dag,
met alle onvolkomenheden, hartstocht en onvervuld verlangen.
Niet volmaakt, maar als we maar blijven in het spoor van de liefde.

Daar zit het gebod en dat brengt ons bij de oorsprong.
Daarom moet je ook voortdurend over die liefde spreken
met je kinderen, ze in je hart te prenten.
Ze moet als het ware op je voorhoofd en op je lijf geschreven staan
en op de deurposten van je huis en op de poorten van de stad.
Vergeet niet dat je zelf eens vreemdeling bent geweest.
Dat je jezelf niet hebt bedacht en jezelf niet hebt gemaakt.
Dat je jezelf niet hebt bevrijd uit het slavenhuis van Egypte
en dat je dat mooie land van melk en honing niet zelf hebt gemaakt.
Dat je weduwen en wenzen moet helpen, geen rente mag vragen
en dat je de ene mantel voor de avond op tijd moet teruggeven.
Daarom klinkt vandaag het gebod van de liefde.
En daarom ook hebben we het hier telkens over het spoor,
dat de liefde trekt in ons leven. Daarom kunnen we
ook niet anders dan blijven liefhebben tegen alles in,
omdat ons verlangen daarnaar zo groot is.Amen