23-Door het jaar-C

Luk.14,25-33 w.boerkamp o.carm. 2013




Het is op de eerste plaats een innerlijke strijd in jezelf
Je moet als het ware een hele veldslag leveren om Jezus te kunnen volgen.
En je moet er van te voren ook eerst goed over nadenken
of het je wel zal lukken om de toren van je leven te kunnen afbouwen.
Want talloze mensen lopen lijfelijk wel met Jezus mee,
zoals vandaag de dag ook allerlei cultuurchristenen,
maar Hem metterdaad volgen op zijn levensweg
en als het ware in zijn voetstappen treden, dat is nog weer iets anders.

Je moet je hele leven nergens aan vast willen blijven zitten
Dat betekent je losmaken van je maakbare leven en van wat je hebt,
om te kunnen worden wat je wilt: leerling zijn
Je hebben komt hiermee in spanning te staan met je zijn
Alle relaties die je hebt worden er wezenlijk door geraakt.
Zo moet je zelfs niet vastzitten aan je familie en ook niet aan je zelf.
Jezus volgen, dat vraagt elke dag je eigen kruis leren dragen.
Dat is een kruis dat bij ons past en dat hoef je niet te zoeken,
want er is elke dag al genoeg kruis in je leven en het ligt naast de deur.
Dus weet goed wat je doet, zegt Jezus vandaag ook tot ieder van ons persoonlijk.

Het evangelie zet ons aan tot zelfonderzoek:
Wil ik wel leerling van Jezus worden en kan ik dat wel?
Welke keuzes maak ik of heb ik gemaakt op mijn levensweg?
Kan ik met mijn levenswijze zoals die nu is nog wel leerling van Jezus zijn?
Ben ik ergens aan vast blijft zitten wat oorspronkelijk niet de bedoeling was?
Jezus zet ons daarmee op eigen benen en bij je keuze moet je wel
je verstand gebruiken, zoals de bouwers en de koning in het evangelie
en soms moet je vooral pragmatisch te werk gaan.
Je moet gaandeweg het leven jezelf losmaken van alles en iedereen.
Geen slaaf meer van wat of wie dan ook, maar een vrije mens worden.
Alleen wie alles achter laat kan pas alles bezitten, maar dan op de juiste wijze.
Dat is de ware wijsheid van deze zondag, die ons tot leerling maakt
en dit is de Christelijke levenskunst waarin God ons vandaag onderwijst.

Hoe kunnen wij nu weten waar het God om gaat.
Onze aardse gebondenheid belemmert onze geest.
Wij weten immers niets van God, behalve wat Jezus ons heeft geopenbaard.
Wij zijn stervelingen die gebonden zijn aan deze aarde.
En onze ziel en Geest worden belemmerd door het vergankelijke lichaam.
We kunnen uit ons zelf niet eens de aardse dingen begrijpen,
hoeveel te minder dan de hemelse dingen.
Alleen God zelf kan ons inzicht geven en die komt van boven.
Hij zendt ons voortdurend de H.Geest van boven of van buiten of van binnen in ons,
Alleen op die manier zijn wij in staat de rechte wegen te bewandelen in ons leven.
en weten wij wat God welgevallig is, zo zegt de tweede lezing.(Wijsheid 9,13-18b).
Gods wijsheid is het die ons redt en dat is iets anders dan menselijke geleerdheid.

Hoe kan ik leerling van Jezus worden?
Mag een christen dan niets meer bezitten?
Wie kan er dan nog leerling van Jezus worden?
Wij zijn toch mensen van vlees en bloed en we zitten toch vast aan deze wereld
en aan de natuur met heel ons lichaam en onze persoon.
En we zitten toch met huid en haar vast aan moeder aarde.
Kan ik en moet ik dan wel afstand doen van alles en iedereen?
Gewone mensen en christenen zijn toch geen kloosterlingen.
Nee, dat is ook zo en je mag best huisje, boompje, beestje bezitten.
Je mag ook best van je familie houden en van de familiereünie, dat is goed.
Vooral ook van jezelf houden, anders kun je ook niet van een ander houden.
Ik moet alleen leren de dingen niet meer te bezitten als een koning, die alles wil veroveren, want ik weet dat alles mij gegeven is en dat ik niets hoef te veroveren.

Het gaat om die innerlijke houding waarmee je alles bezit.
Als het je meer gaat om het hebben dan om het zijn,
dan wordt het moeilijk om Jezus te volgen als christen.
Alleen degene die niets naar zich toehaalt
en die alles en iedereen uit zichzelf kan laten zijn, die bezit alles.
Alle grote heiligen van onze kerk en van alle grote godsdiensten zeggen in deze hetzelfde.
Alleen wie alles loslaat kan echt alles bezitten, zoals het op je afkomt.
Dat is de levenswijsheid van deze zondag en de christelijke levenskunst waar het om gaat.
In de Handelingen van de apostelen hadden de eerste christenen alles nog gemeenschappelijk.
Niemand zei: dit is van mij en ieder kreeg naar behoefte en er was geen enkele noodlijdende.
In de tijd van Lukas was dat alles al meer ideaal dan werkelijkheid.

Leerling van Christen kun je alleen maar gaandeweg worden.
Wie echt bewust christen wil zijn doet daar levenslang over.
Leer ons de dagen dan zo waarderen, dat wij er wijze mensen van worden (Ps.90)
Paulus is ondertussen een oude man en alleen nog gevangene van Jezus Christus,
Verder wil hij nergens meer aan vast zitten.
Hij stuurt een weggelopen slaaf, Onesimus,
van wie hij de geestelijke vader is, terug naar Filemon,
maar nu als vrije mens en christenbroeder en leerling van Jezus.
Dat is als een symbool om te laten zien,
dat een mens is geroepen tot vrijheid en ongebondenheid.
Je goedheid moet zich spontaan kunnen uiten, zegt Paulus (Filemon 9b-10.12-17)
Zo kunnen wij alleen leerling van Jezus worden,
als je je innerlijk en uiterlijk losmaakt van alles en iedereen, die je bezit.
Natuurlijk veroorzaakt dat een spanning in jezelf.
De relatie met God is blijkbaar nog dieper en wezenlijker dan bloedverwantschap.
Onze band met Christus is zo wezenlijk, dat alles en iedereen er door geraakt wordt.
Moge ons dat gegeven worden gaandeweg ons leven.