OMMEKEER EN NAVOLGING HOE GAAT DAT?

Pastor W. Boerkamp O Carm

 

3-Door het jaar-B
Marcus I,14-20
+website: www.bewustchristen.nl -2009-spirituele overweging-w.boerkamp o.carm.-groen
 

Geloof in Gods Woord doet je omkeren in het leven
In je persoonlijk leven en in de samenleving
kunnen zich dingen voordoen waarvan je zegt:
Nu is het genoeg, nu moet er maar eens iets veranderen.
De gevangenneming van Johannes de Doper
was voor Jezus van Nazareth ook zo’n aanleiding.
Dan begint Hij rond te trekken door zijn geboortestreek.
Hij kondigt Goed Nieuws af van Godswege en zegt:
De tijd is vol oftewel de maat is vol, zo kan het niet langer,
de tijd is rijp voor verandering, zoals nu in onze tijdgeest.
Meer onrecht en lijden kunnen mensen niet langer verdragen.
Het Rijk van God oftewel die nieuwe maatschappij
zoals God die op het oog heeft is op handen.
Maak een ommedraai naar God toe en verander van gezindheid.
Jullie moeten jezelf eerlijk onder ogen zien:
Kijk eens waar je overal slaaf van bent.
Wordt mensen van de H.Geest die in je is
en wees attent op de tekenen van deze crisistijd met ook nog
crisis in zingeving en in navolging, vooral bij jongeren.

Jezus begint met Gods Blijde Boodschap na Johannes
Als een vis eenmaal uit zichzelf toehapt en zo beet wordt genomen,
dan kan die daar meestal moeilijk meer van loskomen.
En zo is het ook met God, geloven en kerk.
Als je eenmaal de smaak te pakken krijgt dan blijf je er mee bezig.
Jezus zelf wordt ook geraakt door Johannes de Doper.
Wordt de roeping van Jezus mede door hem gewekt?
Zijn gevangenneming en gewelddadige dood door onthoofding
vormt mede het zaad voor de roeping van Jezus.
Toen was voor Hem de maat vol en begon Hij zelf op te treden.
De doopbeweging van Johannes de Doper met water
vindt zijn vervolg in de beweging die Jezus op gang brengt.
Hij die ons mensen onderdompelt in de H.Geest en
die met Pinksteren definitief komt in wind en vuur.

Navolgen is een voortdurend proces van aantrekking en afstoting.
Het gaat vandaag over volgen, navolgen en volgzaamheid.
Jezus krijgt direct mensen achter zich aan,
zodat ze daarna niet meer loskomen, ook al gaat er later nog van alles mis.
In de eerste lezing zegt ook Jonas eerst nee en later gaat hij toch.(Jona 3,1-5.10)
En in het evangelie zeggen de leerlingen onmiddellijk ja
en terstond laten ze hun hele bedrijf en hun familie in de steek.
In werkelijkheid is volgen een voortdurend proces
van horen en niet willen horen, van achter Jezus aan gaan
en toch je eigen weg gaan, van volgen en niet willen volgen.
Zo is Petrus later de eerste die Jezus drie maal verloochent.
En Johannes en Jacobus willen later heel egoïstisch
de beste plaats hebben direct rechts en links naast Jezus.

In onze tijd van crisis in zingeving is navolging niet erg in.
Het roept de sfeer op van slaafs doen wat een ander zegt,
ophouden met zelf nadenken, geen eigen mening mogen hebben.
Zo volgen wij wel de mode, de politieke ontwikkelingen,
de geldkoersen en het weer, maar dan houdt het volgen ook wel op.
Want wij willen ons zelf kunnen ontpooien, een eigen visie hebben,
origineel en uniek zijn, een eigen mening en in alles zelf kunnen kiezen,
tot en met onze eigen kerkgebouw en onze eigen liturgische vieringen
en ook onze eigen zender in de media van krant, radio, tv en internet.
Wij laten ons het liefst niet gezeggen door een instantie buiten ons,
ook al is die kerk meer dan twintig eeuwen oud en zeer eerbiedwaardig,
als het gaat om hoe wij kunnen en moeten bidden,
wat wij kunnen en mogen geloven, wat wij mogen zingen
en aan wie wij moeten gehoorzamen.
Dat maken we zelf wel uit en we willen ook nergens
slaafs onder vallen of ingedeeld worden.

Na al die tijd van emancipatie, zelfontplooiing en autonomie.
Nu hebben we echter toch weer behoefte aan ergens bij te horen,
iemand of iets willen volgen. Dat gegeven blijft blijkbaar.
Het ergste wat je in deze samenleving nu kan overkomen
is het gevoel, dat je er alleen voor staat en nergens bij hoort.
Blijkbaar kunnen wij niet zonder elkaar, zonder waarden en normen,
en zonder leefregels, tradities, rituelen en voorgangers, die ons de weg wijzen.
Mensen die je uit jezelf halen en die ons losweken van onze achtergrond
en die ons net als Jezus oproepen onze netten en zekerheden
achter ons te laten en ons leren vertrouwen op dat het rijk Gods dichtbij is.

Die eerste vier leerlingen gaan later toch weer vissen,
want het leven gaat door en er moet toch brood op de plank komen.
Je kunt namelijk op de plaats waar je woont, leeft en werkt
ook visser van mensen zijn en zo mensen aan de haak slaan
maar ook opvangen. Daar gaat het immers om.
Alleen zij die met het aardse omgaan moeten er niet in opgaan;
want de wereld die wij zien gaat voorbij, zegt Paulus 2000 jaar geleden.
Laten daarom zij die een vrouw hebben zijn als hadden zij die niet;
zij die wenen als weenden zij niet;
zij die zich verheugen als waren zij niet verheugd;
zij die kopen als werden zij geen eigenaar. (IKor.7,29-31)
Ook Jezus haalt zijn leerlingen uit het volle leven,
terwijl ze hun beroep uitoefenen.
Wie alleen maar uit is op eigen geluk en eigen belang
bouwt mee aan een stad als Nivene, die aan zichzelf te gronde gaat.
Wie daarentegen durft te breken en te delen bouwt mee aan het rijk van God
en een plaats waar niemand iets te kort komt en het goed wonen is voor iedereen.