5-Veertigdagentijd-b
Joh.12,20-33
+website:
www.bewustchristen.nl -2009-spirituele
overweging-w.boerkamp o.carm.-paars
Pelgrimstocht als feest van ontmoeting
In die tijd van Jezus moet je eigenlijk
een keer in je leven op bedevaart naar Jeruzalem.
Vandaag komen allerlei soorten mensen op pelgrimstocht
om het paasfeest mee te maken.
Niet alleen Joden maar ook Grieken en Grieks- sprekenden.
Joden willen wonderen zien en Grieken verlangen levenswijsheid
Wat is de geestelijk onderstroom van mijn leven als mens.
Ze ontmoeten hier vandaag een Christus op weg naar het kruis.
Voor Joden een aanstoot en voor heidenen zoals Grieken
een dwaasheid, maar voor ons Christenen de wijsheid van God.
Dat is botsing van beschavingen, net als wij nu meemaken in onze
overgangstijd.
Een ontmoeting met Jezus Christus
Zij willen die Jezus van Nazareth wel eens ontmoeten.
Ze willen Hem zien, horen, meemaken en met Hem spreken.
Nu ze toch eenmaal op het feest zijn hebben ze de kans,
want Jezus is met zijn leerlingen ook naar het paasfeest gekomen.
Ze hebben de afgelopen drie jaar veel over Hem gehoord.
Zijn faam is zelfs doorgedrongen tot in het buitenland, b.v.
Griekenland.
Maar er zijn al veel meer mensen in de ban van Jezus.
Het lijkt of de hele wereld achter hem aanloopt.
Daarom krijg je Hem ook moeilijk te spreken.
Het is blijkbaar een heel ritueel om hem te pakken te krijgen.
Via twee van zijn leerlingen met Grieks sprekende namen
Philippus en Andreas lukt het uiteindelijk toch.
Wat is de zin van leven en dood van een mens
Het lijkt alsof Jezus helemaal niet op hun vraag in gaat
en alsof ze geen antwoord krijgen.
Toch zijn die Grieken precies op tijd gekomen.
En wel op het uur u, want nu gaat het met Jezus gebeuren.
Ze krijgen een antwoord van waar zij en ook wij achterover slaan.
In drie zinnen verduidelijkt Jezus de zin van leven en dood van de
mens.
Een mens is als een graankorrel.
Pas als hij in de akkergrond afsterft ontkiemt hij
en komt hij tot het volle leven en draagt hij vrucht.
Je moet je dus nergens aan vast klampen in je leven
en nergens aan vast willen blijven zitten: Niet dit en niet dat.
Je leven los durven laten zoals die graankorrel in de grond.
Alleen als je Mij volgt en die weg van de graankorrel gaat in het
leven
zul je erkenning vinden bij God, de Vader.
Een boerenbioloog heeft mij eens gezegd:
De graankorrel sterft niet in de grond, maar geeft alle vruchtvlees
af,
zodat hij opnieuw helemaal kan ontkiemen en een nieuwe vorm krijgt.
Terwijl hij zijn oude vorm aflegt krijgt hij een nieuwe vorm.
Dat doet de kiem zelf, maar tegelijk geeft God natuurlijk de wasdom.
Er zit geen vacuum tussen mijn dood en mijn verrijzenis.
Zo gaat het ook bij onze dood, zegt Paulus.
Wij geloven immers niet in de verrijzenis van het lijk, maar van het
lichaam.
Bij mijn dood zal de goddelijke kiem in mij,
d.w.z. mijn ziel mij zelf een nieuw lichaam geven
en tegelijk krijgt mijn lichaam een nieuwe vorm
van God, die mij een nieuwe vorm geeft,
gelijkvormig aan het verheerlijkte lichaam van Christus.
Hoe dat er uit ziet weet ik niet, zegt Paulus,
maar zo gaat het wel als je het mij vraagt.
Om zijn vroomheid is Jezus verhoord:
hoewel Hij Gods Zoon was heeft Hij
in de school van het lijden gehoorzaamheid geleerd:
zo is hij voor allen die Hem daarin volgen
oorzaak geworden van eeuwig heil. (Hebr.5,7-9)
Je leven loslaten om het te krijgen
En juist dat gegeven bepaalt heel ons leven tussen geboorte en dood.
Je moet in je leven a.h.w. voortdurend sterven aan jezelf
om werkelijk tot leven te komen.
Dat zie je ook in de natuur ziet, die onze eerste bijbel is.
Dat geldt voor alle fasen in je leven
en in allerlei situaties en omstandigheden en in de natuur.
De bloei in de lente overwint het afsterven van de winter.
Twee mensen die trouwen geven zich geheel aan elkaar over
en kind dat je krijgt moet je al gauw weer loslaten om te leven.
In de opvoeding en vorming is het zo, dat wie zijn kinderen wil
vasthouden
die moet ze op tijd los kunnen laten.
Dat geldt ook voor man en vrouw in het huwelijk.
Wie iets wil bereiken in het leven moet zich veel ontzeggen.
Het tegendeel is ook duidelijk.
Het is niet goed voor de mens als die alleen op zichzelf blijft,
zegt het scheppingsverhaal al.
Daarom mogen wij ook best vragen stellen bij het grote en groeiend
aantal singels tot straks binnen afzienbare tijd meer dan 3 miljoen.
Een mens die zich alleen vastklampt aan zijn eigen leven
-bang om zichzelf te verliezen- blijft heel zijn leven onvruchtbaar.
De wet van sterven om te leven
Je leven kunnen loslaten om het te winnen en bij God erkenning te
vinden.
Dat is de spirituele onderstroom van heel ons leven tot de dood toe.
Dat is de wijsheid en het wonder van Jezus.
Daar kunnen zowel Joden, Grieken als heidenen het vandaag mee doen.
Dat merk je ook als je ouder wordt en zelfs als je bejaard wordt
en steeds meer lichamelijke en of geestelijke functies moet
inleveren
en tenslotte je eigen levensadem weer moet terug geven
in de handen van God om het eeuwig leven te winnen.
Dat vieren wij met Pasen.
Gedenk, o mens, dat je weliswaar van stof bent,
maar dat je eeuwig zult leven.
Nu al draag je die kiem van het eeuwig leven in dit aardse leven met
je mee.
Het gaat er om dat je al je vruchtvlees durft in te zetten
om zo het eeuwig leven te winnen.
Dat verreist beschouwing en contemplatie en voortdurende bezinning
op je leven.
Aandachtig leven in tegenwoordigheid van God.
Onderscheiding van geesten in jezelf en om je heen.
Jezus, onze trouwe getuige ondanks zijn lijden.
Natuurlijk ben je als mens wel eens bang om het leven los te laten.
Je kunt zelfs wel eens wanhopig worden
en in grote verwarring raken, net zoals Jezus vandaag.
Het zweet breekt hem uit en doodsangst staat op zijn gezicht te
lezen.
Het lijkt immers slecht met Hem af te lopen.
Jezus, onze trouwe dienaar ondanks zijn lijden.
Hij heeft het lijden niet gezocht en Hij kiest niet het lijden,
maar juist het leven dat er uit voortkomt.
Dat lijden hoef je ook niet zo te zoeken,
want er zit zo al genoeg lijden in ons leven.
Het gaat er alleen om dat je de wil doet van God de Vader die in de
hemel is.
Zo leeft ook de ene mens bij de gratie van het levensoffer van ander.
Je moet weten, de een zaait en een ander na hem zal oogsten.
Dat zijn ook woorden van diezelfde Jezus.
Laten wij zorgen, dat er voor God ook iets te oogsten valt. |
|