MIJN JUK IS ACHT EN MIJN LAST IS LICHT

Pastor W. Boerkamp O Carm

 

14-Door het jaar-A
Mat. 11,25-30
+website- www.bewustchristen.nl -2008-spirituele overweging-w.boerkamp o.carm.-groen


Jezus als wijsheidsleraar
Vroeger had je op de boerderij een houten juk.
Dat juk paste precies op je schouders
en dan kon je gemakkelijk twee volle emmers
met water of met melk dragen, zonder dat je
voorover en achterover of links en rechts opzij viel.
Vandaag komt Jezus naar voren als een wijsheidsleraar
Hij vergelijkt zijn goddelijke wijsheid met zo’n juk.
Als je klein bent, niet al te geleerd, als je eenvoudig bent
en met niet al te veel pretenties in het leven staat,
dan ben je meer ontvankelijk voor God en zijn rijk,
dan zogenaamde wijzen en verstandigen, die menen dat ze alles weten.
Wat voor de wereld dwaas is, heeft God uitverkoren
om de zogenaamde wijzen te beschamen, zegt Paulus (I Kor.1,27-28).

Alleen als je zachtmoedig en nederig van hart bent
Op een beslissend en kritiek moment
neemt Jezus het woord en gaat Hij als vanzelf bidden.
Juist in gebed ontdekt hij de geheimen van Gods koninkrijk
en dat het Geheim in Hem zelf aanwezig is en werkt.
In zijn diepste wezen voelt hij zich Zoon van God,
zoals ook wij zelf ons wezenlijk in het verborgene
zonen en dochters van de eeuwige Vader kunnen voelen
Daarom voelen wij ons broeders en zusters van Jezus Christus en van elkaar.
Dat zijn dingen die de Vader slechts openbaart aan kleine mensen.
Joodse leiders als Farizeeën en schriftgeleerden
die voelen zich daarvoor te groot en hebben daar geen oog voor.
Het joodse volk ging gebukt onder de last van de wet en onder
de Joodse overlevering, die je onmogelijk kon onderhouden,
zoals wij vroeger in de R.K.Kerk voor het 2e Vaticaans Concilie.
Dat geloof was een last geworden in plaats van een lust om te geloven.

Leert van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart,
zegt Jezus van daag in het evangelie.
Dat geeft rust aan de ziel in jezelf.
Alleen als je onmondig bent en het gevoel hebt niet mee te tellen
en als je klein gehouden wordt en niets hebt in te brengen
Dan leer je Jezus pas diep en volledig kennen
en dan leer je ook tegelijk God kennen van binnen uit eigen ervaring:
God is mild, vriendelijk, welwillend, zacht en fier.
Zo komt God als koning tot ons (Zach.9,9-10)
Door die Geest van God die in je woont
voel je je wezenlijk klein worden en kun je alle wereldse
eigen-wijsheid afleggen en alle eigen belang opgeven,
en leeft een christen niet zelfzuchtig (Rom.8,9.11-13)
Juist omdat je de grootheid van God ervaart.

Alleen in gebed tot God kom je daar achter.
Juist dan wordt je dat geopenbaard in je binnenste.
Je gaat beseffen, dat alles je door God de Vader
in handen is gegeven. (Vgl.Joh. 3,35; 5,19-26)
Niemand kent je helemaal, behalve die God.
Je voelt je zelf door en door gekend door die God.
Hij openbaart zich in je binnenste en Hij doet je beseffen,
dat God slechts bereikbaar is voor kleine mensen
en dan met dat juk wordt het leven pas dragelijk.

Als je leerling van Jezus wordt
en alle lasten van het leven bij Hem kunt neerleggen,
zal Hij je ziel rust en verlichting schenken.
Als je zachtmoedig en nederig van hart bent,
eenvoudig en doorschijnend van God tot op het bot,
dan krijg je van Jezus een juk op je schouders,
dat het leven dragelijk maakt en dan vind je pas rust voor je ziel,
want zijn juk voelt zacht op je schouder
en je schouders passen er precies in,
zodat je de last van het leven bijna niet meer voelt.

Vertrouw je dan toe aan dat juk van de wijsheid van God,
Want uiteindelijk wordt het leven je elk moment gegeven
en kun je het zelf niet maken.
Ga af op die emotie, die God je schenkt in je binnenste
en vertrouw je toe aan de zachte krachten in jezelf.
Juist in dat gevoel spreekt God ons het eerst aan
en worden ons de dingen van God geopenbaard,
omdat Hij ons verstand te boven gaat.

Hij laat ons tenslotte geen groter last dragen
dan wij met onze schouders kunnen opvangen.
Als wij ons maar laten vangen door de liefde van God
en onze schouders laten vangen door zijn juk,
dat ons precies past en zacht aanvoelt.
Juist dan krijgen wij vaste grond onder onze voeten
en kunnen wij het leven aan
en vallen wij niet met twee volle emmers,
voor- en achterover of links en rechts opzij in het leven.
En pas dan wordt onze levensweg begaanbaar.

Eenmaal met het juk van Christus op onze schouders
zullen ook wij ervaren, zegt de H.Augustinus,
dat het zo gevreesde juk zacht en zoet is,
want juist God zelf begint mij daarmee anders te maken
en maakt mijn nek gedwee om het te kunnen dragen
en Hij weet hoe ver ik intussen al met die verandering gevorderd ben.