JEZUS, EEN MENS MET GEZAG ALS VAN GOD

Pastor W. Boerkamp O Carm

 

4-door het jaar-B
Marcus Hst.1,21-28
+website: www.bewustchristen.nl -2009-spirituele overweging-w.boerkamp o.carm.-groen


Jezus begint zijn openbaar optreden met groot gezag.
Het wordt hoogtijd je om te keren en je hart aan God te geven.
Het voelt aan alsof je vanaf de veilige oever de zee over moet
en of je in je binnenste over de grens van dood naar leven gaat.
Op de grens van tijd en eeuwigheid gebeurt het,
daar waar het alledaagse en het mysterie elkaar raken.
Juist -als in Gods naam- verschijnt Jezus in je leven.
Je krijgt het gevoel dat deze mens komt van de overkant.
Hij heeft iets van God zelf, alsof Hij van over het water komt.
Een etmaal van een sabbat in Kafarnaum maakt dat duidelijk.

Hij onderricht ons als iemand die gezag bezit
Op de eerst volgende sabbat (=zondag) gaat Jezus naar de Synagoge.
Als een vreemde uit Nazareth staat Hij op om de Schrift uit te leggen.
Hij treedt daar op als leraar en de mensen zijn buiten zichzelf.
Ze zijn geestdriftig aangaande wat en hoe Hij de dingen zegt.
Het is alsof in Hem Mozes en Elia zelf aan het woord zijn.
Hij heeft de hemel van God open gezien, zo lijkt het wel.
Hij praat heel anders dan schriftgeleerden die de bijbel napraten.
Jezus is een gewone rabbi uit het volk van God. (vgl.Deut.18,15-20)
Hij spreekt louter en alleen vanuit zijn eigen ervaring met God
in het binnenste van zijn ziel. Daarom zegt Hij vandaag
ook rechtstreeks tegen de boze geest in die man:
Ik zeg je, ongeest, zwijg stil en ga uit hem weg!
Wat betekent dat toch? Een nieuwe leer met gezag!

Ik weet wie je bent: de heilige Gods, zegt de geesteszieke.
Er gaat als het ware een betovering van Hem uit die je overkomt.
Met zoveel warmte als Hij spreekt vanuit Godzelf over de mens.
Iedereen voelt aan: dit gaat over mij, dit gaat over ons.
Hij praat niet over God zoals godgeleerden, maar vanuit God.
Deze mens heeft iets van de Eeuwige God zelf in zich.
Alsof het braambos van je leven en van je hart gaat branden
en alsof je in het zweven van een zachte koelte God zelf ontmoet.
Hij is iemand die je van binnen uit het hart van de leer raakt.
Hij spreekt over God met een innigheid en eerbied
als waar mee een zoon over zijn onvergetelijke Vader spreekt.
Bij Hem gaat het leven boven de leer en dat is een nieuwe leer.
Het is alsof Hij met God zelf gesproken heeft
en alsof hij door God zelf is aangeraakt.
Hij spreekt niet alleen over Gods Koningschap,
maar hij draagt het ook in zich: Jezus, persoonlijk lichaam van God.
Het is alsof je zelf ook even de hemel open ziet en alsof je
-net als de mensen in Kafarnaum- zelf ook een duif
over je heen voelt neerdalen en een stem van God hoort:
Jij bent mijn kind, mijn beminde, ik hou van jou!
Als je dicht bij Hem bent, dan ben je tegelijk dicht bij God.
Daarom zegt de ongeest: Ik weet wie je bent, de Heilige Gods.
Hij is iemand voor wie je je broodwinning wel wilt opgeven
en voor wie je je veilige nest van je familie zelfs wel wilt verlaten.
Is het leven immers niet meer dan de zorg voor voedsel en kleding?
Is een mens niet meer dan het kind van zijn ouders?
Zoon van God ben je, dochter van God,
koning, priester en profeet vanaf je doopsel.
Dat vraagt om onverdeelde toewijding aan God (IKor. 7,32-35)

Hij spreekt en het gebeurt: scheiding der geesten.
Hij doet ons denken aan het begin van het scheppingsverhaal
uit de bijbel dat begint met: God sprak en het was.
Hier in de kerk van Kafarnaum is dus God zelf aan het werk
in Jezus, een van ons gewone mensen en we kennen Hem.
Hoe is het mogelijk dat God zelf heel gewoon spreekt in mensen?
Dat roept de spanning op van waar haalt Hij dat vandaan?
Dat met Hem het Rijk Gods begint.
Het is alsof God zelf hier aan het woord is en dat is ook zo
en het heeft op hetzelfde moment ook nog effect.
En niet alleen de gewone parochianen zijn enthousiast
maar ook zelfs iemand met een onreine geest die daar is.
Jezus drijft een wig tussen de geest van God
en de ongeest van de duivel die in de wereld huist.
Zijn verschijning brengt direct een scheiding der geesten aan.
Dit is zo nieuw dat het je ontzet uit alles wat gevestigd
en gesetteld en zelfgenoegzaam is: het sticht heil en genezing.

Hier ligt tegelijk de roeping van ieder mens
Als je bewust christen wilt worden: laat je dan door Christus
bezetten, maar dan moet je tegelijk uit jezelf ontzet worden.
Laat je zelf dan bekleden met goddelijke eigenschappen
zoals Geloof, hoop en liefde.
Kom net als Jezus tot een volwassen godsdienstigheid
en spreek vanuit eigen ervaring van God in jezelf
en ga het gesprek aan met de onreine geesten,
die je in je leven tegenkomt in medemensen en in omgeving.
Durf ze aan te spreken en met name te noemen
en zeg wat er vanuit God gezien aan de hand is
en wees eens een echte leek en profeet net zoals Jezus.
God zelf zal je daarbij de woorden wel in de mond leggen,
Zo kan ik alles zeggen wat god zelf mij opdraagt,
zodat ik kan spreken in zijn naam.
Laat je van binnenuit je hart aanspreken door God
en spreek direct vanuit God in jezelf in een geloofsgesprek.
Als een profeet spreken uit eigen ervaring tegen je kinderen.
Dat is die volwassen godsdienstigheid
waar het vandaag over gaat en dat boezemt pas ontzag in.