GELOVEN IN JEZUS MESSIAS DE ZOON VAN GOD

Pastor W. Boerkamp O Carm

 

2-van Pasen-A
Joh.20,19-31
+website:
www.bewustchristen.nl  -2008-spirituele overweging-w.boerkamp o.carm.-geel
 

Geloven in de persoon van de verrezen Heer Jezus Christus
Acht dagen na Pasen (=octaafdag) verschijnt Jezus
weer aan de apostelen samen met de (ongelovige?) Thomas
Kom hier met je vinger en bezie mijn handen;
steek je hand uit en leg die in mijn zijde
en wees niet langer ongelovig maar gelovig, zegt Hij tegen hem.
Zalig zij die niet zien en toch geloven.
Al die verschijningen van Jezus zijn opgetekend,
opdat wij mogen geloven, dat Jezus de Christus is, de Zoon van God,
en opdat wij, door te geloven, leven mogen in zijn naam..
De verrezen Heer brengt vanaf het begin voortdurend
mensen bijeen die gered worden (Hand.2,42-47)
In Hem geloven wij, hopen wij en hebben wij lief,
ofschoon ook wij Hem nooit gezien hebben (Petrus 1,3-9)

Geloven in Jezus Christus (=Messias), de Zoon van God
Het verhaal van en over Jezus is met zijn dood niet afgelopen.
Integendeel, dan begint Hij pas goed te leven
en wordt Hij gaandeweg steeds meer Het verhaal van een levende.
Met vele bewijzen (=tekenen) toont Hij immers aan zijn leerlingen
dat Hij in leven is. Ook na zijn dood heeft Jezus
vele tekenen gedaan in het bijzijn van zijn leerlingen.
Uit angst bij elkaar gekropen gebeurt er op Paasavond iets wonderlijks.
Jezus, die per ongeluk de dood is ingejaagd op goede vrijdag
blijft hun nog steeds voor ogen staan en blijft zijn zwakke plek tonen.
Zo werkt de gestorven Jezus van buitenaf op hen in
en er komt een ervaring van vergiffenis in ieder van hen naar boven.
Dat alles gebeurt door toedoen van de verrezen Heer die op hen inwerkt.

Vrede zij U
Vrede voor wie de mensenzoon in de steek laat en verloochent,
vrede voor wie in schuld en schaamte gevangen is,
vrede voor wie zichzelf uit angst en verdriet hebben opgesloten.
In zijn verheerlijkt lichaam zijn ook de wonden verheerlijkt.
Het leed is geleden en Jezus is de dood te boven gekomen.
Hoe gruwelijk de wonden ook zijn, zij zijn niet het laatste.
Het laatste is dat God zelf alles omvormt ten goede.
Zo ervaren de leerlingen, dat er een leven is dat niet te verwoesten is
en dat er een goedheid is die door geen dood te niet wordt gedaan
en dat er een vrede is die door geen geweld valt te ontroven.
Het is alsof God ons nu net als bij de eerste mens Adam opnieuw
levensadem in blaast en opnieuw aan het scheppen is.
God heeft het eerste woord vanaf het begin
en Hij spreekt nog altijd voort en heeft ook het laatste woord.
Neem aan: heel-makende heilige Geest
Weet je gezonden, zoals ik Mij zelf ook een gezondene wist.
Leef puur vanuit de vergeving van God.
Durf je medemens om vergeving te vragen,
want anders mis je de opdracht en sluit je God als bron van vergeving uit.
Daar helpt geen gebed om vergeving, boeteviering of biecht aan.
De verrezen Heer is juist te ervaren in de vergeving onder elkaar
en dat is een nieuwe wijze van zien zonder de wonde-tekenen te zien.
Niet zien en toch geloven, hopen en liefhebben vanuit de vergevingservaring.
Ik heb jullie laten zien hoe je een vrij mens wordt,
wanneer je enkel door Gods genade je kwetsuren en wonden hebt overstegen.
Wanneer jullie op aarde in die geest handelen, zal de hemel het bekrachtigen.
Boetvaardigen mag je de verzekering geven dat hun zonden zijn vergeven,
en wie deze wereld vergiftigen moet je duidelijk maken,
dat zij God niet aan hun zijde vinden.

Thomas, onze tweelingbroeder in de twijfel
Die Thomas is een van de twaalf apostelen
en draagt de naam Didymus wat betekent: Tweelingbroeder.
Ieder heeft zijn of haar eigen tijd nodig om tot geloven te komen
en om te zien dat de figuur van de verschijning van Jezus
dezelfde is als die van het ongeluk van Goede Vrijdag.
Twijfelen hoort bij het leerling zijn van Jezus.
Eerst zien en dan geloven, zeggen de kleine gelovigen dan.
Zo kan onze tweelingbroeder in de twijfel een bemoediging voor ons zijn.
Het zijn niet de minsten gelovigen, die ons met hun twijfel voorgaan.
Daarom moet je elkaar ook nooit loslaten, maar eerder elkaar opzoeken.

De achtste dag als de eerste dag van God
Wij mensen tellen steeds in zeven dagen, dat is ons schema.
Maar God sluit met Abraham een verbond op de achtste dag.
Dat is een dag van God die wij eigenlijk niet kennen.
Bij Christenen is dat later weer de eerste dag geworden.
De achtste dag is niet van onze menselijke tijd maar van de eeuwigheid.
Daarom wordt Aaron op de achtste dag tot priester gewijd.
Daarom worden ook de zonen van Israël op de achtste dag
besneden en opgenomen in het verbond van God met zijn volk.
Op die (zon)dag komt er een werkelijkheid van hogere orde
ons leven binnen dan wij van nature kennen.
Op die dag wordt het gewone alledaagse leven een leven-met-God.
In de Joodse traditie is het de dag waarop de Messias zal verschijnen.
Het is de zondag van de christenen, waarop de verrezen Heer
ons tijdens de zondagse eucharistieviering De Vrede toewenst.

Mijn Heer en Mijn God,
Verlos ons dan van alle kwaad, geef vrede in onze dagen,
dat wij gesteund door uw barmhartigheid, vrij mogen zijn van zonde,
en beveiligd tegen alle onrust, hoopvol wachtend op de komst van Jezus,
Messias, uw Zoon, want van U is het koninkrijk
en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen.