GOD ALS DE EMMAUSGANGER OP JE LEVENSWEG

Pastor W. Boerkamp O Carm

 

3-van Pasen-A
Lukas 24,13-35
+website- www.bewustchristen.nl -2008-spirituele overweging-w.boerkamp o.carm.-geel


De Heer is werkelijk verrezen
Samen spreken over alles wat is voorgevallen in Jeruzalem.
tijdens de wandeling van Jeruzalem naar Jericho.
Dat is nu weer erg in. En terwijl je zo met elkaar in gesprek bent
kan het gaandeweg een geloofsgesprek worden.
Dan voegt Jezus zichzelf bij je tweegesprek als derde
Emmausganger door zijn H.Geest die sinds Pasen werkzaam is.
De lange lezing van de Emmausgangers in een drieluik
is van vandaag doortrokken van de paasvreugde (zondag Jubilate)
De Heer Jezus Christus is werkelijk verrezen: daarom,
Ik geloof in de verrijzenis van mijn lichaam.
Ik verwacht de opstanding van de doden en het leven van het komend rijk.

God heeft Hem ten leven opgewekt
Vanaf nu op paasavond begint het al volop Pinksteren te worden.
Petrus met de elf gaat vanaf nu in geloofsgesprek met het volk.
Jezus van Nazareth is aan het kruis genageld en gedood,
maar God heeft Hem ten leven gewekt en daarvan
zijn wij getuigen (vgl. eerste lezing Hand.2,14.22-28)
Dat is de kortste geloofsbelijdenis en tevens de kern.
Wij waren onderworpen aan een zinloos bestaan van onze voorvaderen.
Nu zijn wij verlost door het kostbaar bloed van Christus,
het Paaslam zonder vlek of gebrek van eeuwigheid uitverkoren.
Daarom is ons geloof tevens onze hoop op God de Vader (IPetrus 1,17-21)

Daarvan zijn wij allen getuigen
Tussen de eerste en de derde dag speelt het verhaal zich af.
De verrezen Heer Jezus raakt in gesprek met twee
onbekende leerlingen uit Emmaus en zij herkennen Hem
aan het breken van het brood: dat is zijn herkenningsmelodie.
Door te luisteren naar getuigenissen van mensen,
die Hem ervaren hebben zowel onderweg als ook in samenkomsten
en op het snijpunt van leven en dood wordt de zin van leven pas duidelijk.
Jezus verschijnt in de vreemdeling in wie voor hen de ogen open gaan
en het gesprek begint met de ergernis over het kruis en lijden.
Het is blijkbaar een opzienbarend gebeuren geweest in Jeruzalem.
Ook al kennen ze alle historische feiten, ze zien er niet doorheen.
Jezus geeft ze zelf het geloof terug door te verwijzen
naar alles wat in de Schriften betrekking heeft op Hem.
Ze weten pas de koppeling aan te brengen
als Hij het brood breekt en hen verschijnt als iemand die bedient
Pas achteraf beginnen ze het te zien en gebeurt het.
Op het moment van de herkenning verdwijnt Hij als bediende aan tafel
in de persoon van de verrezen Heer Jezus Christus.
In gesprek gaan met elkaar over je geestelijke weg
Wat zijn die twee volgelingen van Jezus uit Emmaus
in Jeruzalem gelukkig geweest: Jezus was in hun leven gekomen
en ze hebben Hem ervaren als een godsgeschenk.
En dan ga je vanzelf ook anders kijken naar jezelf
en naar elkaar en naar de wereld, die voortaan open is naar de hemel.
Zij keren echter volslagen gedesillusioneerd naar Emmaus terug
en dan moet je het voortaan alleen nog hebben van de verhalen
van en over Jezus, die ze hebben meegemaakt en
die elkaar worden verteld op je levensweg en in samenkomsten.
Wat heb je nu na de dood van Jezus
nog van je leven en geluk te verwachten.
Soms is het een wilde vreemdeling aan wie je je hele levensverhaal vertelt.
Hoe je bent vastgelopen in je leven en welke hoop en verwachtingen
je wel of niet hebt gehad van je leven, van God, geloven en kerk.
Als goed kijkt naar de bijbel vanaf Mozes en de Profeten,
dan zie je altijd hetzelfde gebeuren: daar zit een vast patroon in.
Ach, het moest er wel van komen. God heeft dit vast niet gewild,
dat het zo zou gaan en Jezus zelf ook niet en mensen ook niet.
Het is ons overkomen en we hebben Hem gewoon laten verongelukken.

Jezus, onze trouwe getuige ondanks zijn lijden
De Gezalfde moest lijden, omdat Hij niet kon ophouden met lief hebben.
Zijn moeten was het moeten van de liefde voor alle mensen.
Gaandeweg het gesprek begint het die twee dan te dagen
en wordt het een geloofsgesprek: Al wandelend naar Emmaus
wandelen ze samen door de Schriften en door hun gedachten daarover.
Het moet wel een God van niks zijn,
als Hij na zo’n lange heilsgeschiedenis als herder
nu zijn schapen plotseling in de steek zou laten.
Zou God zich niet als een Vader over zijn geliefde Zoon hebben ontfermd
en zou Hij zich niet ook over de zijn vrienden ontfermen?
Zo geeft de derde Emmausganger op de derde dag
de weg aan, die Jezus moest gaan. Het gebeurde dat Jezus
de Schriften opende en dat Hij het brood brak voor hen
als een aanschouwelijke samenvatting van heel zijn leven.
Jezus die machtig was in woord en werk
manifesteert zich opnieuw en maakt duidelijk,
dat het in heel het boek van Israël gaat om opstanding.
Het is alsof Jezus zelf in hun midden is teruggekeerd
en hun het gezicht weer heeft teruggegeven.
Jezus hoeft niet langer bij hen te zijn, want Hij is nu in hen,
zoals het licht van de dag in onze ogen komt en daar aanwezig is.
Ze hebben zijn woorden laten bezinken en zijn brood tot zich genomen.
Hij is een deel van hen zelf geworden, want hun hart ging branden.
In Jezus zijn de Schriften opengegaan en de ogen van de leerlingen
van Jezus zijn open gegaan en het Graf is open gegaan.
Nu moeten wij ook de levende niet langer bij de doden zoeken.
Nu moet ook jij, die dit leest, wel opstaan en naar Jeruzalem gaan,
om weer als een Emmaüsganger op de weg van Jezus te komen.