3-van Pasen-C
Joh.21, 1-19
Alle goeie dingen in drieën
De apostelen zijn nu met zevenen en ook dat is een volmaakt
getal.
Ze moeten nu de wijde wereld in om te gaan verkondigen,
Maar in plaats daarvan proberen ze hun oude beroep weer op
te nemen.
Ze vluchten weg, Petrus voorop.
Ze gaan terug naar Galilea ,
waar Jezus zijn eerste wonderteken heeft gedaan.
Ze gaan scheep maar vangen die nacht niets.
De verrijzenis werkt nog niet en is nog niet geactiveerd in
hen
En ze hebben Jezus nog niet aan boord
en zonder ontmoeting met Jezus kun je niets
Het is alsof het oude leven ze gewoonweg niet terug wil
hebben
Pas als het dag wordt staat Jezus aan het strand als een
vreemdeling
die iets vraagt: dat doet me denken aan de vraag van God:
Adam, waar ben je?
Waar ben je nou helemaal mee bezig?.
Moet je niet de wereld in met dat goede nieuws over Jezus.
God wil de leerlingen van schaamte en schuld en droefenis
bevrijden,
want uiteindelijk hebben ze Jezus allemaal in de steek ge
laten.
En dan begint er bij de leerlingen wel degelijk iets te
dagen.
Ze worden zich bewust van hun leegte en gemis als was het in
een biecht.
Eigenlijk hebben ze met hun lege netten niets om van te
leven,
niets waarvan of waarvoor ze kunnen leven.
Ze weten niet meer waar ze voor staan of waar ze voor gaan
in hun leven.
Gooi het net dan eens over de andere boeg
Aan de goede en rechter kant van God en
dat brengt hen op een totaal anders spoor.
Als het grote werk al gedaan is mag jij ook je eigen visjes
aanbrengen
die je zelf gevangen hebt.
Honderd drie en vijftig vissen of landen of kerken waren er
toen al bekend
En toch scheurt het net van de kerk niet.
Waar liefde is scheurt het net niet
In godsnaam geen scheuringen meer in de kerk,
want Jezus heeft voor zijn dood nog wel zo gebeden om
eenheid.
Zo gaat de boodschap verder de hele wereld over,
Kom, laten we samen maaltijd houden en de opstanding vieren
van Jezus en van de leerlingen.
Nu komen ze pas weer tot leven
Door die ontmoeting aan het ontbijt met die
Jezus Christus Gods Zoon redder ( ICTHUS) )
Hij is het brood dat leven geeft en Hij is de vis die door
het water van de dood is gegaan.
Kom en neem dat allemaal goed in je op. Petrus weer voorop
Het twee-gesprek van Jezus met Petrus naderhand bij het
smeulend kolenvuur
doet Petrus ongetwijfeld terugdenken aan dat andere
kolenvuur in die kille nacht,
toen Hij Jezus drie maal heeft verloochend voordat de haan
kraaide.
En daarom wordt hem nu drie keer tot vervelends toe gevraagd
of hij wel van Jezus houdt
Dat wil zeggen niet Petrus de mannetjesputter zal schipper
naast God zijn,
maar de Petrus, die weet dat Hem veel vergeven is.
Als je ouder wordt dan zal steeds meer een ander je omgorden.
En het verhaal gaat dan ook, dat Petrus in Rome ook de
kruisdood is gestorven
met hoofd naar beneden. Volg mij, zegt Jezus dan ook.
En die andere jonge leerling dan van wie Jezus zoveel hield.
Die Johannes mag die wel blijven leven? Dat gaat jouw niets
aan.
Pas veel later is Johannes ook gestorven in Efese .
Hij was zo vervuld van eeuwig leven, dat het verhaal gaat
dat Hij nooit is gestorven.
Wat hij allemaal niet heeft meegemaakt met Jezus tot in zijn
hoge ouderdom
is met geen pen te beschrijven .
In Jezus werd immers het woord vlees en bloed
Bij Johannes, de Geestelijke vader van het vierde evangelie
is Jezus
het verhaal van een levende. En de laatste bladzijde van dat
verhaal schrijft God zelf.
In de navolging van Jezus zal ieder mens zijn eigen weg
moeten gaan:
Petrus als herder en bloedgetuige en Johannes zal leraar
zijn en woordgetuige
Petrus met een liefhebbende daad en Johannes door het
waarachtige woord.
Petrus als symbool van het mannelijk hiërarchisch kerkmodel
en de zachte Johannes meer als symbool van het vrouwelijk
kerkmodel,
dat meer gericht is op de ervaring van God en de mystieke
kant van God:
D.w.z. God, die overkomt je, dat wordt je gegeven, dat kun
je niet maken en organiseren
God is niet af te dwingen. Wanneer was die God het meest
nabij in mijn leven?
Hier in de oerkerk zie je al twee kanten van dezelfde
medaille,
kerk als instelling en kerk als iets van de H.Geest.
Kerk is ook beweging, dynamiek, spiritualiteit.
Zo is er een creatieve spanning tussen de officiële leer van
de kerk
en het individuele geloof van de afzonderlijke leden.
Welnu, zegt het evangelie vandaag:
De liefde moet beide richtingen in de kerk bij elkaar houden,
omdat ze bij elkaar horen
Het hangt niet allemaal van ons zelf af in de kerk en in de
maatschappij.
We moeten ook vertrouwen op wat je zomaar op een goede
morgen
in overvloed gegeven wordt, zoals Petrus vandaag overkomt.
Hou je van me? Dat vraagt Jezus vandaag ook aan ieder van
ons persoonlijk.
Die ene vraag moet je net zo lang op je laten inwerken, dat
je iedere zelfverzekerdheid kunt afleggen en niets meer te
zeggen hebt. Dan: Heer, U weet alles van mij, U voelt toch
dat ik u bemin.. Pas dan mogen ook wij elkaar weiden en
hoeden .
Waar de liefde van Jezus centraal staat zal het net niet zo
gauw scheuren. Amen.