TEKEN VAN LEVEN ZIEN IN DE ADVENT

 

Tekenen van de tijd doorzien

Er gebeuren opmerkelijke dingen in deze tijd.

Dingen die opzienbarend zijn en die de aandacht trekken.

 

-In de West Europese cultuur

lijken wij onverschillig te worden voor God,

want wie hoort en luister er bij voorbeeld nog naar Jezus Christus?

-Individualisme is sterk in de mode 

en dat doet de behoefte aan gemeenschap groeien

-Wie kan er nog bidden in deze tijd en waar kun je dat leren?

-Wie durft zijn mond nog op tijd  profetisch open te doen

als dat nodig is?

-Uit alle lagen en hoeken en sectoren

schreeuwt deze wereld naar God.

Herkennen wij die stem wel?

-Er verandert zoveel en zo snel in deze wereld

dat het nooit meer lijkt op te houden.

 

Een overgangstijd van het oude naar het nieuwe

Kortom, we leven aan het begin van deze eeuw

en aan het begin van zelfs een nieuwe millennium

dan ook duidelijk in een overgangstijd.

Deze crisistijd is vergelijkbaar

met de grote overgangstijd van 2000 jaar geleden,

waarin  Johannes de doper en Jezus Van Nazareth leeft

of vergelijkbaar met overgangstijd van Geert Grote  rond 1500

en de zo genaamde Moderne Devotie opkwam.

 

Op het eerste gezicht

veroorzaken deze tekenen  schrik en verwarring

en  roepen ze spanning op bij ons.

Het is alsof hemel en aarde vergaat

en alsof wij het einde beleven van deze wereld .

Wij beoordelen deze tekenen eerst vaak negatief.

Het zijn echter voorbodes van iets nieuws

en van een nieuwe tijd die komen gaat.

Het zijn tekenen van een nieuwe geboorte

en dat het rijk God niet komt zonder geboortepijn.

Jezus vergelijkt de gebeurtenissen van zijn tijd

met takken van twijgen die uitbotten,

die zacht worden en die de lente en zomer aankondigen.

Ook Hij duidt de tekenen van zijn tijd

en Hij  is daarbij geen onheilsprofeet,

maar juist een heilprofeet.

Hij  kondigt een blijde boodschap aan

en brengt goed nieuws.

God maakt zijn belofte waar.

 

Leven komt voort uit dood.

Al die  negatieve dingen die wij mee maken.

die kunnen ook iets nieuws aan licht brengen.

-Wat ons van binnenuit raakt en inspireert

kunnen wij dat nog wel doorgeven aan onze kinderen?

-Kunnen wij nog wel een gemeenschap vormen?

-Moeten wij niet opnieuw leren bidden

en waar kun je dat dan leren: Heer, leer ons bidden.

-Durven wij  als christenen temidden van allerlei afgoden

van  markt, consumentisme, mode, technologie

en nog zo veel andere idolen en idols

nog zout der aarde te zijn en licht van de wereld?

-Horen wij de stem van God juist niet schreeuwen

uit de kloof tussen armen rijk, uit werkloosheid, uit onveiligheid

en uit terrorisme, uit honger

en uit de invloed van de massamedia?

-En tenslotte al die vele veranderingen in deze tijd

kunnen toch ook juist uitdrukkingen zijn

van de verborgen werkzame aanwezigheid van God in deze wereld:

Kunnen wij juist daarin  niet de stem van Jezus zelf horen,

die roept: Bekeer u en gelooft in de Goede boodschap?

Je moet alleen zorgen, dat je geest niet afgestomd raakt

en waakzaam blijven en bidden.

 

De kerk wil niemand iets opleggen.

Zij vraagt eenvoudig van mij

te kunnen leven om degene in het licht te stellen,

die zich niet kan verbergen, Jezus Christus.