Zalig Kerst en Nieuwjaar-2007!

LEVENS-AANWIJZING: In een chaos van ruimte en in een zee van tijd bewust naar een christelijke dagorde/ritme

In het begin schept God hemel en aarde en het licht scheidt Hij van de duisternis. Dat doet Hij trouwens nog steeds elk etmaal. En het licht noemt Hij ‘dag’ en het donker noemt Hij ’nacht’. En zo wordt het iedere keer weer avond en morgen met de zon, maan en sterren. Dat is het eerste basisprinciep voor een christelijke dagorde van alle jonge nieuwe eigenzinnige idealisten in 2007: Voel je een met het geheim van het leven, wat de meeste mensen ‘God’ noemen, en voel jezelf opgenomen in een groter geheel, voordat je goede voornemens maakt voor 2007. M.a.w. probeer bewust-christen te worden als iets vanzelfsprekends zonder dat je daar altijd op reflecteert, zodat het je tweede natuur wordt. We krijgen het leven immers in schijfjes van 24 uur. De morgen als het licht wordt is het midden van dag en nacht, waar heel ons levensritme en onze dagorde om draait. Elke dag is het Pasen, zondags nog meer en met Pasen nog het meest . De morgen -als het licht mij wakker kust- is de eerste heilige tijd om te bidden en te mediteren, evenals op de middag de zon op zijn hoogst staat en als tegen de avond de zon onder gaat. Eigenlijk zou je zeven maal per dag moeten bidden en psalmodiëren op het ritme van je eigen ademhaling: d.w.z. dag en nacht in gebeden wakend. Dat alles ritualiseert het leven en maakt het bestaan makkelijker. Je bent en je blijft dan een onderdeel van de natuur met haar eb en vloed en met je eigen in- en uitademen en je blijft daarmee volledig opgenomen in het heelal, waarin alle planeten precies in een vast ritme ordelijk om elkaar heen draaien met volle eerbied voor elkaar. Wezer, onze Meester, hoe weids jouw naam over alle land! (Psalm 8). En als hier in het westen het daglicht onderduikt en onze gebeden zwijgen in het Getijdengebed doet God weer nieuwe gezangen opstijgen als ginds aan de andere kant van de wereld de nieuwe dag weer ontluikt (GvL 583) Zo wordt de lofzang die U, God, wordt toegezongen op aarde nooit onderbroken, maar wordt ze steeds opnieuw door mensenmonden gezongen, gesproken, geritualiseerd en beleefd! (W.Boerkamp: een aanwijzing om te leven-2007)