34–Door het Jaar-C
Luk. 23,35-43
+website-
www.bewustchristen.nl
-2013-spirituele overweging-w.boerkamp o.carm.-groen
Jezus Christus, Koning van het heelal, hoezo?
Op deze laatste zondag van het jaar kijken we nu heel anders
naar dit feest dan toen het in 1925 met veel triomfalisme
werd ingevoerd.
Als kerk zijn wij niet groot en machtig genoeg en zelfs een
te kleine minderheid geworden
om alle grote problemen van deze wereld op ons te nemen.
Wij moeten ons wel laten inspireren door het grondmodel van
Jezus Christus,
die zichzelf in diepste nederigheid heeft ontledigd, (Vgl.
Kol.1,12-20)
Dan kunnen wij met de hulp van Gods macht en wijsheid
en met De Wetenschap van het kruis (Vgl. Edith Stein O.C.D)
klein en zwak het koninkrijk van God dienen. (Vgl.Tweede
lezing)
Wees dan enkel gelukkig door de liefde en de genade van God
en zoek je geluk en vrede in Hem.
Jezus, onze trouwe getuige ondanks zijn lijden.
Vooral het overheidspersoneel had toch beter moeten weten
en juist die lachen Jezus uit als hij eenmaal aan het kruis
hangt.
En zonder dat ze het zelf weten spreken ze ook nog de
waarheid over Jezus.
Dat gebeurt vaak dat een tegenstander de waarheid spreekt,
zonder dat die het zelf in de gaten heeft.
En in plaats van dat de soldaten hun koning redden
brengen ze Hem zure wijn en bespotten ze Hem.
Ook deze tegenstanders spreken de waarheid uit over Jezus
en ze spijkeren die waarheid zelfs vast op een bord boven
aan het kruis.
Zelfs een misdadiger naast Hem, die uit eigen misdadige
ervaring
beter had moeten weten, hoonde Jezus: “Red dan jezelf en ons!”
Die andere goede moordenaar straft hem af en zegt:
wij verdienen onze straf, maar die Jezus heeft niets
verkeerds gedaan.
Jezus, onze trouwe dienaar, ondanks zijn lijden.
Jezus, denk aan mij, zegt hij dan.
“Vandaag nog “, zegt Jezus, “zul je met me zijn in het
paradijs”.
Een versnelde bewustwording die wereldwijd is.
Welnu, sinds het Heilig Jaar 2000 en sinds nine eleven 2001
is er
een versnelde bewustwording aan de gang in de hele wereld,
waarin wij leven.
In deze tegenwoordige tijd moeten wij Christenen mensen van
hoop zijn.
Hoop doet ons uit zien naar God en sluit vertrouwen en
geloof in.
Terwijl wij ons richten op de toekomst van God,
mogen wij ons getroost weten door onze geschiedenis.
In die meer dan 2000 jaar geschiedenis van kerk en wereld
zijn er vaak
grote veranderingen geweest waar we iets van kunnen leren.
Geleid door de H.Geest die de kerk uiteindelijk leidt
heeft de kerk altijd uit haar erfenis geput en antwoord
gevonden
op de veranderingen die voortkwamen:
-uit Europa van de Renaissance, die terug wilde naar de
klassieke oudheid
-uit de Verlichting die prioriteit gaf aan het verstand: ik
denk, dus ik ben.
-uit de sociale omwentelingen in de maatschappij, zoals nu
ook gebeurt
-uit oorlogen die toen ook in Europa heel lang konden duren
zoals nu
-uit de onderdrukking van de armen bij de industriële
revolutie
-uit de roep om gerechtigheid en vrede (Vgl. 40 jaar Pacem
in terris)
Zo zullen wij als kerk nu ook weer een antwoord vinden op
deze tijd,
die het hart en de emotie (de spiritualiteit en mystiek)
weer voorop zet.
Wij zien, oordelen en handelen te veel vanuit een westers
denkpatroon.
Er is namelijk niet alleen wereldwijd terrorisme, maar ook
aids,
honger en ongelijkheid in levenskansen overal ter wereld
en schulden van de derde wereld waar wij mee zitten.
Ook Islamitische jongeren over de hele wereld kijken al 30
jaar televisie .
Ook zij zien nu via computer en internet wat er allemaal
gebeurt in de wereld
en dat wij hier in het westen vaak de dood cultiveren in
plaats van het leven..
Ze zien ook wat er aan de basis ligt van het wereldwijd
terrorisme.
Ook zij zien hier in het westen dingen van ons waar ze bang
van worden,
die ze niet helemaal begrijpen, net zo min als wij zelf.
Maar via internet zien wij samen wel steeds meer verbanden
tussen
wat er allemaal wereldwijd gebeurt op onze aardbol en dat is
winst.
Wachten op God en doen wat je kunt
Wacht maar op God, zoals Jezus doet aan het kruis
en doe ondertussen wat je kunt doen, zoals zondaars vergeven.
En als God terugkomt zal Hij ons vergoeden
wat wij misschien te veel hebben gedaan of uitgegeven.
In alle stilte God er bij betrekken, daar gaat om.
Hij kan het ook niet helpen.
“ Ik zal jou helpen God,”, want Jij kunt ons moeilijk helpen,
zegt Etty Hillesum uit Deventer in haar dagboek onder oorlog.
“Ik zal een plaatsje voor je uitsparen in mij zelf.”
Dat doet Jezus ook met die goede moordenaar.
Dat is de koninklijke weg die Jezus is gegaan in heel zijn
leven:
Zorgen dat de arme tot zijn recht komt, zelfs tot over de
dood heen.
Innerlijke geestkracht in plaats van uiterlijk machtsvertoon
Dat doet Titus Brandsma O.Carm. ook met verpleegster Titia,
die hem de laatste carbolinjectie toedient vlak voor zijn
dood:
“Hier heb je vast mijn rozenkrans en ik zal voor je bidden,”
zegt hij nog op het laatst.
“Pas toen het lijden helemaal op mij ging staan,
pas toen is het leed heengegaan”, zegt Titus in zijn tweede
gedicht.
Zo blijft tenslotte ook Maria zwijgend staan onder het kruis
van haar Zoon.
En zij blijft geloven in haar Zoon Jezus, onze trouwe
getuige,
ondanks zijn lijden, ruimte uitsparend voor God.
Juist die innerlijke geestkracht is heel iets anders,
dan dat uiterlijke machtsvertoon van de kerk in de jaren
twintig,
waaruit het feest van Christus koning is ontstaan. Amen.
|
|
